مالک قاسمی
محمد طاهر حلاجیان
عنایت حیات بخش
جواد فتاحی مقدم
بابک عدولی
بهرام رفعت
بهمن داداش زاده
امید شاه نظری
عبدالمطلب طالب حسینی
کامران مظفری
هادی فتح الهی
سادات جمالی
مسعود رحیمی

از درختان پرتقال سیاورز 22 ساله پیوندی بر روی پایه نارنج فنوتیپی که بهترین کیفیت را از لحاظ سلامت و قدرت درخت و میوه مطلوب دارد انتخاب شد . از گیاهان مذکور به تعداد کافی نمونه هایی تکثیر شد. جهت دزیابی و تعیین دز بهینه پرتوتابی حدود 50- 70 پیوندک برای هر دز از شاخه های جوان درختان پرتقال سیاورز تهیه و با دزهای 20و30و40و50و60 گری پرتوتابی شدند. هشت ماه پس از پیوندز نی، از تعداد پیوندهای زده شده، بقا یافته و تعداد شاخساره های رشد یافته در دزهای مختلف یادداشت برداری گردید .همچنین، میزان رشد شاخساره های رشد یافته بر روی پایه های آزمایشی محاسبه شد . بر اساس محاسبات انجام شده، و رسم نمودار رگرسیون دز بهینه پرتوتابی بر اساس مقیاس های مختلف، 35 گری تعیین گردید. پیوندک های جمعیت اصلی با دز بهینه و یک دز بالاتر ( 40 گری ) پرتوتابی شدند، عملیات پیوندزنی بر روی پایه ها انجام و جمعیت اصلی نسل M1V1 تشکیل گردید. درصد بقا پیوندک های موتانت نسل M1V1 محاسبه شد پس از تکثیر و پرورش بیش از 1000 پایه سیتروملو، جهت تشکیل جمعیت نسل M1V2، عملیات پیوندزنی بر روی پایه های جدید با استفاده از پیوندک های نسل M1V1 انجام شد. پس از گذشت یک سال نهال های موتانت نسل M1V2 حامل پیوندک های مناسب بررسی و از وضعیت و میزان رشد آنها یادداشت برداری شد .جهت تشکیل نسل M1V3 ، عملیات پیوندزنی بر روی پایه های سیتروملوی آماده پیوند با استفاده از پیوندک های تهیه شده از نسل M1V2، انجام و درصد بقا پیوندک های موتانت نسل M1V3 محاسبه شد. پس از اتمام عملیات پیوندزنی، جمعیت نهایی فاز یک پروژه 800 گیاه موتانت نسل M1V3 رسید. برخی از اهداف پروژه در فاز یک به تحقق رسیده است. دستیابی به کلون های موتانت بی خار از اهداف این فاز بود. واژه های کلیدی: پرتقال سیاورز، موتاسیون بریدینگ، موتانت، القا موتاسیون، اشعه گاما