رحمت الله کریمی زاده
طهماسب حسین پور
جبار آلت جعفربای
محمد آرمیون
کمال شهبازی هومونلو
معصومه خیر گو
یعقوب نادری درشوری
سیاوش سلیمی
عزیز ناصری
علی احمدی
آیدوغدی طغانی

روش های مختلفی برای تعیین اثر متقابل ژنوتیپ × محیط وجود دارد که مهم ترین آنها عبارتند از روش های پارامتری، ناپارامتری و چند متغیره. در این پژوهش تعداد 19 ژنوتیپ پیشرفته گندم دوروم انتخابی از آزمایش های پیشرفته مقایسه عملکرد سال زراعی 91-1390 به همراه رقم شاهد دهدشت به مدت سه سال زراعی (94-1391) در مناطق گچساران، گنبد، خرم آباد، مغان و ایلام در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار مطالعه شدند. در این تحقیق از روش های پارامتری، ناپارامتری و امی برای تجزیه اثرات متقابل ژنوتیپ × محیط استفاده شد. در روش های تک متغیره پارامتری، ژنوتیپ های شماره 8، 9، 10، 12، 18 و 20 با کمترین سهم در اثر متقابل ژنوتیپ و محیط به عنوان پایدارترین ژنوتیپ ها انتخاب شدند. در روش های تک متغیره ناپارامتری، ژنوتیپ های شماره 7، 9، 12، 13 و 19 با کمترین سهم در اثر متقابل ژنوتیپ و محیط به عنوان پایدارترین ژنوتیپ ها انتخاب شدند. در روش امی ژنوتیپ های شماره 12، 18، 19 و 20 با اختصاص کمترین مقادیر رتبه در محیط های مختلف و بالاترین میانگین عملکرد دانه در گروه ژنوتیپ های پایدار قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده ژنوتیپ های شماره 8، 9، 10، 12، 13، 18، 19 و 20 به عنوان ژنوتیپ های امیدبخش و کاندیدای معرفی انتخاب شدند. واژه های کلیدی: روش امی، ژنوتیپ، پایداری عملکرد،گندم دوروم