بابک قائد نیا
عیسی کشتکار
محمد علی نظاری
عصمت محمدی باغملایی
سهیلا امیدی
پریسا حسین خضری
عبدالرسول مرزبانی
صمد راستی امام زاده
محسن اردشیری
جلیل ذریه زهرا
محمد افشار نسب
مریم میر بخش
عقیل دشتیان نسب
محمد خلیل پذیر
شکر الله فرخ بین
عبد الحمید ماهیانه
رضا بنا درخشان

پرورش میگو به عنوان یکی از فعالیتهای مهم آبزی پروری در جهان و ایران در حال توسعه و گسترش می باشد. باکتری ها و قارچ ها از رایجترین عوامل عفونی ایجاد کننده بیماری در مراکز تکثیر و پرورش میگوی می باشند. از مهمترین باکتریهای ایجاد کننده بیماری در مراکز تکثیر و پرورش میگو، باکتریهای خانواده ویبریوناسه می باشند. از قارچ های شناسایی شده نیز می توان به قارچ های فوزاریوم، موکور، کلادوسپوریوم، آسپرژیلوس، پنی سیلوم و مخمرها اشاره کرد. در این پروژه از یک سیستم تامین آب کنترل شده برای پرورش و تکثیر میگوها استفاده شد. هدف از این اقدام، کنترل و تثبیت کیفیت آب در طول دوره پرورش و در تمامی بخش ها بود. این سیستم به عنوان یک عامل استقرار امنیت زیستی عمل می کرد. آب ورودی قبل از استفاده در پایلوت از نظر مجموع بار باکتری و قارچ و همچنین تعداد باکتریهای خانواده ویبریوناسه، هر 15 روز یک بار مورد پایش قرار گرفت. در صورت آلودگی بیش از حد قابل انتظار، انجام آزمایشهای تکمیلی در دستور کار قرار می گرفت و تیمارهای لازم برای بهبود کیفیت آب انجام شد. در نهایت آب، پس از استفاده در سیستم تکثیر و پرورش و پس از گذشتن از سیستم فیلتراسیون به خارج از مجموعه هدایت می گردید.کلمات کلیدی: میگوی عاری از بیماری خاص،SPF ، عوامل بیماری زای باکتریایی، عوامل بیماری زای قارچی، کیفیت آب سیستم های تکثیر و پرورش میگو