محمد نعمتی
سلیمان خرمالی
علی اصغر نصیری
یونس عادلی

در این بررسی تعداد ‮‭20‬ ژنوتیپ شامل ارقام و هیبریدهای بهاره کلزا همراه با دو رقم شاهد هایولا‮‭401‬ و آر جی اس‮‭003‬ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی ‮‭1387-8‬ در شرایط دیم ایستگاه گنبد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد به غیر از تعداد غلاف در بوته و دانه در غلاف سایر صفات مورد بررسی به طور معنی داری تحت تاثیر ژنوتیپ قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه مربوط به رقم شاهد ‭Hyola‬‮‭401‬ با ‮‭3538‬ کیلو گرم درهکتار بود پس از آن ارقام شماره ‮‭10‬ ، ‮‭18‬ ، ‮‭11‬ ، ‮‭16 9‬، و ‮‭21‬ دررتبه های بعدی از نظر این صفت و با رقم ‭Hyola‬‮‭401‬ در یک کلاس قرار داشتند و همین ارقام از نظر زودرسی نیز قابل قبول بوده و در کلاس شاهد بودند. اکثریت ارقام مورد بررسی نسبت به شاهد زود تر به گل رفته بودند و ارقام شماره ،‮‭19 20‬ و ‮‭21‬ نسبت به شاهد از طول دوره گلدهی بیشتری برخوردار بودند. بیشترین وزن هزار دانه مربوط به رقم ‭Hyola‬‮‭401‬ (شاهد) بود و پس از آن به ترتیب ارقام شماره ،‮‭10‬،‮‭18‬ ،4 ،‮‭11 12‬ و 6 در کلاس شاهد بودند. ارقام شماره ،3 ،‮‭5 1‬ ، ،‮‭13‬ ،‮‭12 21‬و ‮‭14‬ همانند رقم ‭Hyola‬‮‭401‬ از ارتفاع مناسبی بر خوردار بودند. در مجموع صفات مورد بررسی ژنوتیپ های ‭ Rgs‬‮‭3006‬ ، ‭PP-‬‮‭16-401‬، ‭Rg‬‮‭02-405‬ ، ‭Sarigol ‬و ‭RGS‬‮‭003‬ در رقابت با رقم ‭Hyola‬‮‭401‬ مورد انتخاب قرار گرفتند. واژه های کلیدی: کلزا- عملکرد- ژنوتیپ شرایط دیم