امکان تولید تیلاپیای سیاه ابرنر تحت شرایط آب لب شور بافق(فاز اول: ماده سازی)
عنوان مقاله: امکان تولید تیلاپیای سیاه ابرنر تحت شرایط آب لب شور بافق(فاز اول: ماده سازی)
شناسه ملی مقاله: R-1091769
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1393
شناسه ملی مقاله: R-1091769
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد بیطرف
سهراب رضوانی گیل کلائی
فرهاد رجبی پور
نسرین مشایی
حبیب سرسنگی علی آباد
محمد محمدی
خلاصه مقاله:
احمد بیطرف
سهراب رضوانی گیل کلائی
فرهاد رجبی پور
نسرین مشایی
حبیب سرسنگی علی آباد
محمد محمدی
هدف از این پژوهش بررسی اثر دزهای مختلف هورمون استروژنیک ساختنی Diethylstilbestrol(DES) بصورت خوراکی بر ماده سازی لاروهای تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) تحت شرایط پرورش در آب لب شور مرکز تحقیقات ماهیان بافق بود. این آزمایش دربرگیرنده دو تیمار شاهد با دو تکرار و دو تیمار آزمایشی با 3 تکرار بود. در آغاز شمار 2150 لارو بطور تصادفی در 10 تکرار توزیع شد و آزمایش برای 45 روز ادامه یافت. دو تیمار غذایی شاهد دربرگیرنده شاهد،1 غذای ساده بدون افزودنی و شاهد،2 غذای آغشته به الکل خشک شده و دو تیمار آزمایشی 1 و 2 به ترتیب دربرگیرنده غذای خشک شده آغشته به محلول الکلی 200 و400 میلی گرم دای اتیل استیل بسترول در کیلوگرم خوراک بودند که به لاروها هفت روز پس از لقاح برای مدت 35 روز تغذیه شد و پس از آن تا پایان آزمایش در روز 45 همه بچه ماهیان در گروه های گوناگون از غذای ساده تغذیه کردند.در پایان آزمایش نسبت های جنسی در هر گروه به روش اسکوآش (squash) بطور تصادفی در 50 قطعه از بچه ماهیان باقیمانده تعیین شد. نتایج تفاوت معنی داری در درون گروه های شاهد از نظر نسبت های جنسی نر و ماده نشان نداد(نسبت نر به ماده در گروه 1 و 2 شاهد به ترتیب 47 به 53 و 57 به 43). با این وجود، تفاوت میان نسبت های جنسی در درون دو گروه آزمایشی 1 و 2 که به ترتیب از غذای خشک شده آغشته به محلول الکلی 200 و400 میلی گرم دای اتیل استیل بسترول در کیلوگرم تغذیه کردند معنی دار بود(05.0> P). شایان توجه اینکه بین نسبت های ماده سازی در دو گروه آزمایشی 1 و 2 ( به ترتیب70/0 و 64/7 درصد ماده) تفاوت معنی دار وجود نداشت اما این نسبت ها با نسبت های ماده سازی در گروه های شاهد تفاوت معنی دار داشتند(05.0> P). وزن زنده و طول کل بدن لاروها و بچه ماهیان در آغاز آزمایش تعیین و سپس در سنین 35 و 45 روز پس از آن، بطور تصادفی در 20 قطعه در تکرار، اندازه گیری شد. در آغاز آزمایش، میانگین وزن زنده و طول کل بدن لاروهای توزیع شده در تکرارها به ترتیب 0/012 گرم و 1/03 سانتی متر بود. میانگین وزن زنده و طول کل بدن بچه ماهیان در سنین 35 و45 روز پس از آغاز آزمایش با یکدیگر بطور معنی دار متفاوت بود (05.0> P). میزان بازماندگی بچه ماهیان در پایان آزمایش با یکدیگر تفاوت معنی دار داشت (05.0> P) که بیشترین بازماندگی در گروه های آزمایشی 400 و سپس 200 میلی گرم دای اتیل استیل بسترول (به ترتیب 86/05 و 64/96) دیده شد در حالی این نسبت ها در دو گروه شاهد 1 و 2 به ترتیب برابر با 56/51 و 58/84 درصد بود. کلید واژه ها: تیلاپیای نیل، تک جنس ماده،diethylstilbestrol، آب لب شور، مرکز بافق
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1091769/