داود صادق زاده اهری

به منظور بررسی تحمل به سرمای ژنوتیپ های بومی نخود تیپ کابلی(دریافتی از بانک ژن ملی گیاهی ایران) و لاین های پیشرفته نخود دیم، این مطالعه طی سال زراعی ‮‭1392-93‬ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه و تحت شرایط کنترل شده(اطاقک سرما) در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. گیاهچه های ژنوتیپ های آزمایشی در سن 6 هفتگی به مدت 1 ساعت درمعرض سرمای ‮‭15‬- درجه سانتی گراد قرار گرفتند. نسبت مقاومت به سرمای ژنوتیپ های آزمایشی محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف بسیار معنی داری (‮‭01.0‬ ‭p) ‬بین ژنوتیپ های تحت بررسی از نظر نسبت مقاومت به سرما وجود داشت. در مجموع رقم سارال دارای بیشترین نسبت مقاومت به سرما (‮‭0/38‬) در بین ژنوتیپ های مورد بررسی بود. دو توده بومی ‮‭4882‬‭-TN ‬و ‮‭4991‬‭-TN ‬به همراه لاین پیشرفته ‮‭11439‬‭.Sel‬‮‭96‬‭th ‬به ترتیب با نسبت مقاومت به سرمای ‮‭0/32‬ ، ‮‭0/22‬ و ‮‭0/22‬ در رتبه های بعدی از نظر تحمل به سرما قرار داشتند. واژه های کلیدی: نخود، مناطق سردسیر دیم، تحمل سرما، انتخاب