بررسی سالانه دورریزترال و تور گوش گیر در سواحل خوزستان در شمال غربی خلیج فارس
عنوان مقاله: بررسی سالانه دورریزترال و تور گوش گیر در سواحل خوزستان در شمال غربی خلیج فارس
شناسه ملی مقاله: R-1092148
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1392
شناسه ملی مقاله: R-1092148
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
غلامرضا اسکندری
سیمین دهقان مدیسه
محمدرضا حسن زاده
یوسف میاحی
شفا حویزاوی
فاطمه حکمت پور
هوشنگ انصاری
جاسم غفله مرمضی
صادق مقامسی
مصطفی غلامزاده
مهرداد علوی
خلاصه مقاله:
غلامرضا اسکندری
سیمین دهقان مدیسه
محمدرضا حسن زاده
یوسف میاحی
شفا حویزاوی
فاطمه حکمت پور
هوشنگ انصاری
جاسم غفله مرمضی
صادق مقامسی
مصطفی غلامزاده
مهرداد علوی
هدف اصلی از این مطالعه، توصیف و تخمین ترکیب صید دورریز در آبهای شمال غربی خلیج فارس در سواحل خوزستان و نقش آنها در توسعه آبزی پروری می باشد. داده ها با همکاری شیلات خوزستان با حضور بر لنج های صیادی در مناطق صیادی لیفه، بوسیف، خورموسی و بحرکان از مهر 1390 تا شهریور 91 جمع آوری گردید. نمونه های دورریز شده شامل 109 گونه از 67 خانواده که در هر دو نوع تور تقریبا 40 درصد گونه ها تجاری و 60 درصد غیر تجاری می باشد. سفره ماهیان و گربه ماهیان در اغلب توراندازی ها مشاهده شده است. میانگین اغلب گونه های دورریز شده خصوصا ماهیان استخوانی زیر 15 سانتی متر می باشد. میزان صید دورریز به ازای واحد تلاش در دو نوع تور در فصول مختلف اختلاف معنی داری نداشته اما بین دو نوع تور اختلاف معنی دار بوده است. میزان صید به ازای سفر در تور ترال و گوشگیر به ترتیب 1548 و 438 کیلو گرم بدست آمد. سفره ماهیان در هر دو نوع تور بیشترین میزان صید را به خود اختصاص می دهند. میزان کل آبزیان دورریز شده در تور ترال در حدود 11109 تن در سال و در گوشگیر 3162 تن در سال تخمین زده شد. وزن صید کل دورریز آبزیان تجاری زیر اندازه در تور ترال و گوشگیر به ترتیب 2736 و 225 تن در سال محاسبه شد. نرخ و نسبت دورریز در تور ترال به ترتیب 0/5 و 1/03 و در تور گوشگیر به ترتیب 0/23 و 0/31 بدست آمد. به صورت گروهی ماهیان استخوانی با 70 گونه و 7/%50 در تور ترال و ماهیان غضروفی با 12 گونه و %60 در تور گوشگیر بیشترین درصد وزنی دورریز را به خود اختصاص می دهند. نرخ بالای افراد با اندازه های کوچک مشاهده شده برای گونه های مهم تجاری در صید دورریز احتمالا به نقش سواحل خوزستان به عنوان نوزادگاهی مرتبط می باشد. همچنین تور ترال نسبت به گوشگیر متحرک تاثیر بیشتری بر نوع و مقدار دورریز در دریا دارد. بر حسب گروه های آبزیان بیشترین درصد پروتیین (77/84 2/088) در راسته سوف ماهیان متعلق به گونه Eupleurogrammus muticus و کمترین درصد (40/40 0/322) در گونه Liza klunzingeri ، بیشترین درصد چربی (33/78 0/277) در گونهLiza klunzingeri و کمترین درصد (3/34 0/025) در گونه Grammoplites suppositus بیشترین درصد خاکستر (املاح معدنی) (28/14 0/377) درگونه Cynoglossus arel و گونه Acanthocephola abbreviata و کمترین درصد (0/70 0/020) در گونهUroteuthis duvaucelii سنجیده شده است. در مطالعه حاضر اغلب گونه های صید دورریز از درصد پروتیین، چربی و املاح معدنی در حد قابل قبول می باشد؛ بنابراین از پتانسیل بالایی در تامین نیازهای غذایی آبزیان به صورت تازه (با حداقل فرآوری) و یا در صورت استفاده با ارزش افزوده به صورت پودر ماهی و روغن ماهی برخوردار بوده و می تواند نقش موثری در توسعه صنعت آبزی پروری منطقه داشته باشد. کلمات کلیدی: دورریز، ترکیب گونه ای، ترال، گوشگیر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1092148/