عادل سپهر - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی - دانشگاه اصفهان
مسعود معیری - استادیار گروه جغرافیای طبیعی - دانشگاه اصفهان
محمدحسین رامشت - دانشیار گروه جغرافیای طبیعی - دانشگاه اصفهان

در این پژوهش به ارزیابی کمی فرسایش آبی و بادی به منظور تهیه نقشه شدت فرسایش آبی و بادی با استفاده از روش پسیاک 4 و اریفر 51 و تکنیکGISپرداخته شده است. در این بررسی، پس از انجام مطالعات پایه و تعیین رخسار هها و نقشه واحد کاری، با استفاده از روش های مذکور، عوامل نه گانه موثر در فرسایش آبی و فرسایش بادی به ترتیب در هر رخساره بررسی و میزان فرسایش و رسوبدهی هر رخساره معین و با جمع کل امتیازات شدت نهایی رسوب و فرسایش در منطقه مطالعاتیبرای فرسایش آبی و بادی به طور مجزا برآورد گردید. در پایان با استفاده از نرم افزارArcGIS نقشه شدت فرسایش آبی و بادی در منطقه مطالعاتی تهیه گردید. بررسی ها نشان داد که سازند آغاجاری ومیشان در طبقه زیاد از نظر میزان تولید رسوبات فرسایش آبی، گچساران و بختیاری در طبقه متوسط و آسماری – جهرم در طبقه کم قرار می گیرد. بیشترین نقش در تولید رسوبات بادی به ترتیب مربوط به سازند های، آغاجاری، میشان، گچساران، بختیاری و آسماری- جهرم است. همچنین بیشترین میزان تولید رسوبات بادی به ترتیب در تیپ دش تسر پوشیده، اپانداژ و سپس دشت سر فرسایشی است. نتایج نهایی شدت فرسایش آبی در منطقه مطالعاتی موید این مطلب بود که در حدود 3% از منطقه دارای شدت فرسایش زیاد، 88 % دارای شدت فرسایش متوسط و در حدود 9% دارای شدت کم و ناچیز می باشد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که در حدود 3% از منطقه مطالعاتی دارای شدت فرسایش بادی زیاد، 4% دارای شدت متوسط، 68 % دارای شدت کم و 25 % منطقه دارای شدت فرسایش بادی خیلی کم می باشد

پسیاک، اریفر، فرسایش آبی، فرسایش بادی GIS