بررسی امکان معرفی چاودار بعنوان منبع تولید علوفه در مقایسه با جو با استفاده از عرصه های دیم زارهای رها شده (ایستگاه همند آبسرد)
عنوان مقاله: بررسی امکان معرفی چاودار بعنوان منبع تولید علوفه در مقایسه با جو با استفاده از عرصه های دیم زارهای رها شده (ایستگاه همند آبسرد)
شناسه ملی مقاله: R-1092888
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1391
شناسه ملی مقاله: R-1092888
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی فرح پور
محمد بختیاری رمضانی
عهدیه کالیراد
خلاصه مقاله:
مهدی فرح پور
محمد بختیاری رمضانی
عهدیه کالیراد
به منظور بررسی امکان معرفی چاودار به عنوان منبع تولید علوفه در مقایسه با جو با استفاده از عرصه های دیمزار های رها شده این تحقیق در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد 55 کیلومتری شرق شهر تهران از سال 1387 شروع و به مدت سه سال ادامه داشت. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 8 تیمار انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: ساکاله مونتانوم، سکاله سرآل، تریتیکاله، جو، مخلوط سکاله سرآل با ماشک، مخلوط مونتانوم با ماشک، مخلوط تریتیکاله با ماشک و مخلوط جو با ماشک که در بیست وچهار واحد آزمایشی کاشت شدند. بر اساس نتایج بدست آمده از عملکرد علوفه تر در زمان ظهور سنبله سال 88 گیاه سکاله سرال با 4925 کیلوگرم در هکتار بیشترین تولید و سال 89 گیاه تریتیکاله و ماشک با 12033 کیلوگرم در هکتار بالاترین محصول و سال 90 گیاه جو با میانگین6727 کیلوگرم در هکتار حداکثر عملکرد را داشت. طی دو سال اخیر(89 و 90) سکاله سرال به ترتیب با میانگین 6367 و 3675 کیلوگرم در هکتار مرتبه دوم را بدست آورد. میانگین عملکرد سه ساله علوفه تر نشان می دهد جو با 7564 کیلوگرم در هکتار بیشترین بوده هر چند با تریتیکاله و ماشک(6577 کیلو گرم در هکتار) اختلاف معنی دار ندارد و سکاله سرال با 6116 کیلوگرم در هکتار رتبه دوم را دارد و کشت مخلوط سکاله مونتانوم با 608 کیلوگرم در هکتار کمترین تولید را داشت. مقایسه اثر متقابل میانگین عملکرد 3 سال دانه و کاه مشخص نمود بیشترین تولید دانه در سال های 89،88 و 90 مربوط به گیاه جو به ترتیب با میانگین 1133 و 1470 و 598 کیلوگرم در هکتار است و تریتیکاله در مکان دوم می باشد و سکاله مونتانوم و ماشک کمترین تولید دانه را دارد. عملکرد کاه در سال اول را گیاهان تریتیکاله و سکاله سرال به ترتیب با 1857 و 1829 کیلوگرم در هکتار بالاترین.، سال دوم گیاه جو با 2467 کیلوگرم در هکتار حداکثر تولید را داشته هر چند با تریتیکاله اختلاف معنی دار ندارد و سال سوم سکاله سرال با 1249 کیلوگرم در هکتار حداکثر عملکرد را کسب نمود و حداقل تولید کاه را در این سال ها کشت مخلوط سکاله مونتانوم بدست آورد. میانگین عملکرد سه ساله دانه و کاه نشان می دهد بیشترین عملکرد دانه را گیاه جو و تریتیکاله به ترتیب با میانگین 935 و 930 کیلوگرم در هکتار و کمترین را گیاه سکاله مونتانوم و ماشک به مقدار 53 کیلوگرم در هکتار تولید کرده است ؛ و بالاترین عملکرد کاه مربوط به گیاه تریتیکاله با 1610 کیلوگرم در هکتار است هر چند با سکاله سرال(1588 کیلوگرم در هکتار) و جو (1448 کیلوگرم در هکتار ) اختلاف معنی دار ندارد و سکاله مونتانوم و ماشک با 356 کیلوگرم در هکتار کمترین تولید کاه را بدست آورد. مقایسه میانگین اثر متقابل عملکرد کاه و دانه بیان می کند که بیشترین عملکرد علوفه تر و دانه و کاه در سال دوم بدست آمد که به ترتیب مربوط به گیاه تریتیکاله و ماشک با 12033 کیلوگرم در هکتار ،گیاه جو با 1470 کیلوگرم در هکتار و گیاه جو 2467 کیلوگرم در هکتار است و کمترین عملکرد علوفه تر را سکاله مونتانوم در سال دوم با 315 کیلوگرم در هکتار و حداقل تولید دانه و کاه را سکاله مونتانوم و ماشک در سال سوم به ترتیب با 5 و 53 کیلوگرم در هکتار کسب نمود. نتایج میانگین عملکرد سه ساله در کشت مخلوط و خالص نشان داد(جدول 10) در عملکرد کاه به جز گیاه جو و در عملکرد دانه به استثنا جنس سکاله کشت خالص عملکرد آن بطور معنی دار بیش از کشت مخلوط است. بررسی عملکرد کاه و دانه از زادآوری گیاه سکاله کاهش معنی دار آن را مشخص می کند؛ بنحویکه هر چند عملکرد از زادآوری سال اول نسبت به کشت جدید افت معنی دار دارد؛ ولی علوفه قابل توجهی(450-1000 کیلوگرم در هکتار) را بدون هیچ گونه عملیات خاک ورزی تولید نموده است. عملکرد کاه ودانه از زادآوری سال دوم کاهش معنی دار نسبت به زادآوری سال اول نیز دارد و تولید آن ناچیز و صرفه اقتصادی ندارد((90 کیلوگرم در هکتار). نتایج حاصله از تجزیه کیفی علوفه در مراحل برداشت(گلدهی و رسیدن بذر) بیان می کند کیفیت علوفه در زمان ظهور گلدهی برتری معنی دار نسبت به موقع رسیدن بذر دارد(فزونیDMD،WSC،CP،ACH و کاهشFibre ، ADF). کیفیت علوفه سکاله سرال در زمان رسیدن دانه نسبت به دیگر گونه ها خشبی تر بوده و کیفیت علوفه گیاه سکاله مونتانوم نسبت به دیگر گونه ها بالاتر است. اختلاف معنی دار در علوفه تولیدی موقع رسیدن دانه گیاه سکاله سرال از کشت جدید و زادآوری طبیعی مشاهده نشد؛ ولی کیفیت علوفه سکاله مونتانوم یکساله درعوامل کیفیWSC، CP،Fibre، ASH از گیاه دو ساله آن بیشتر است. گیاه ماشک در کشت مخلوط تاثیر قابل توجهی در کیفت محصول گندمیان کشت شده نداشت. با توجه به میزان بارندگی ها در سه سال(نمودار1) اجرای آزمایش تاثیر بارندگی روی تولید (جدول 9 ) کاملا روشن است. همچنین مشخص گردید در صورت بارندگی و پراکنش مناسب (بالاتر از300 میلیمتر) گیاه جو، تریتیکاله و سکاله سرال به ترتیب در اولویت اول تا سوم برای تولید کاه و دانه قرار دارند. ولی در شرایط کاهش بارندگی حدود 200-250 میلیمتر خصوصا در بهاره گیاه سکاله سرال و جو می تواند به ترتیب کاه و دانه قابل قبول تولید نمایند. بنابراین توصیه می گردد در شرایط مشابه با بارندگی بالاتر از 300 میلیمتر گیاه جو و تریتیکاله و بارندگی کمتر(200 میلیمتر )گیاه سکاله سرال و جو کشت گردد. واژه های کلیدی: سکاله سرآل، چاودار، جو، ماشک، کشت مخلوط و زادآوری طبیعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1092888/