بررسی نقش مواد معدنی جاذب رطوبت در اصلاح بافت خاک های سواحل و کاهش ادوار آبیاری

ذخیره سازی آب در خاک به نحوی که توسط گیاه قابل استفاده باشدازاهمیت ویژه ای درتوسعه پایدار کشاورز ی و نیزبطورمشخص درفعالیتهای کشاورزی بخصوص در سواحل که دارا ی بافت خاک سبک هستند وهمچن ین درمناطق گرم وخشک ونیمه خشک برخوردار است .یکی ازراههای ذخیره سازی آب درخاک اطراف ریشه گیاه ،استفاده ازموادمعدنی،آلی ویا مصنوعی جاذب رطوبت است که دراین مقاله موادمعدنی جاذب رطوبت موردتوجه می باشد،این موادازقابلیت زیادی درجذب آب برخورداربوده وم ی توانند بافت سبک خاکه ا ی سواحل را به حالت ن یمه سنگ ین درآورندو نیز ازجمله خواص مهم آنها می توانند آب ذخیره شده خودرادرشرایط خشک وبحرانی دراختیارگیاه قرارداده وموجب کاهش تعداد دفعا ت آبیاری ومقدار آب مصرفی در هردورآبیاری شوند وهمچنین با توجه به س اختمان وماهییتی که دارند بعنوان مواد اصلاح کننده خاک قابل استفاده خواهند بود مجموعه حاضر بعنوان بخش کوچکی از طرح تحقیقاتی تحت عنوان بر رسی تاثیر موادمعدنی جاذب رطوبت دراصلاح خاک و افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک و رشد و نمو نهال پسته در سیستم پخش سیلاب قوشه د امغان بوده که در آن تعدادی از مواد معدنی جاذب رطوبت مثل بنتونیت، پرلیت، زئولیت، منیزیت، آهک و دولومیت و ورمیکولیت از نظر کمی وکیفی مورد بررسی قرارگرفته اند.

Keywords:

مواد معدنی , اثرات کمی و کیفی , خاکهاوماسه ه ای سواحل , مقدار آبیاری , دفعا ت آبیاری , جاذب رطوبت , کشاورزی