محمد اسدی
محمود احمدی
عباسعلی قلی پور

دشت نهاوند به مساحت ‮‭23000‬ هکتار در جنوب شهرستان همدان بین ‮‭34 00‬ تا ‮‭34 17‬ عرض شمالی و ‮‭48 15‬ تا ‮‭48 40‬ طول شرقی قرار گرفته و ارتفاع متوسط آن از سطح دریا ‮‭1700‬ متر می باشد. بر اساس آمارهای هواشناسی و طبقه بندی آب و هوایی منطقه فوق دارای زمستانهای نسبتا سرد و تابستان نسبتا معتدل می باشد بطور کلی جز مناطق اسپتی سرد می باشد. رژیم رطوبتی زریک ‭(xeric) ‬و رژیم حرارتی ‭(mesic ) ‬می باشد. مطالعه خاکشناسی و طبقه بندی اراضی نیمه تفصیلی منطقه نهاوند مبنای اطلاعات خاک و زمین قرار گرفت که بر اساس آن خاکها در دو رده اینسپتی سول، و اینتی سول و 6 فامیل و ‮‭16‬ حالت مختلف شناسایی گردید. با استفاده از آمارهای هواشناسی طول فصل رشد ‮‭192‬ روز تعیین گردیده است که جهت کشت محصولات عمده با توجه به فصل زمستان کوتاه و از نظر درجه حرارت انجام کشت در این فاصله امکان پذیر نمی باشد. کشت دیم در منطقه دارای مشکلات اساسی بوده و بر اساس تجزیه و تحلیل های بعمل آمده بدلیل مشکلات اقلیم منطقه فوق برای کشت گندم دیم دارای تناسب بحرانی ‭(S‬3) و برای چغندر-ذرت و برای گندم آبی و جو آبی ‭(S‬1) می باشد. در این مطالعه طبقه بندی تناسب اراضی به روش محدودیت ساده و پارامتریک (ریشه دوم) انجام شد. برای تعیین مشخصات اقلیمی از آمارهای هواشناسی ایستگاه نهاوند استفاده شده است. طبقه بندی تناسب اراضی بر اساس سیستم فایو و روشهای پارامتریک (ریشه دوم) و روش ساده حد اکثر محدودیت انجام گرفته است. همچنین پنج محصول گندم دیم گندم آبی، جو آبی و چغندر و ذرت دانه ای با مدیریت متوسط به عنوان تیپ های بهره وری انتخاب گردید. فاکتورهای محدوده کننده اصلی در منطقه اقلیم (بارندگی زمان رسیدن) شیب و پستی و بلندی- بافت خاک-سنگ ریزه وعمق کشی می باشد. کلمات کلیدی: ارزیابی تناسب اراضی، نهاوند.