کامبیز یوسفی - مرکز تحقیقات کشاورزی استان گیلان
مسعود امین املشی - مرکز تحقیقات کشاورزی استان گیلان

این تحقیق در منطقه پرشیبی که طی 3 دهه اخیر از زیر پوشش بوته زارهای جنگلی با گون ه های غالب بلوط، ممرز، راش و... خارج شده و به زراعت اختصاص یافته است، انجام گرفت. بنابراین کوشش شد تا خا ک های بستر حوزه که طی این ده ه ها از طریق سیل هدر رفت ه اند، به دو طریق بر آورد گردد . ابتدا میزان خا ک های هدر رفت ه ای که از منطقه سی ل خیز به منطقه کم شیب اراضی مرغوب کشاورزی به پایین دست انتق ال و رسوب داده شده بودند برآورد گردید . این کار از طریق مساحت یابی سطح منطقه رسوب گرفته با استفاده از نقشه و عوارض زمین و تشخیص عمق از طریق گمان ه زنی در نقاط مختلف و میانگی ن گیری عمق کل رسوبات، همچنین تعیین جرم مخصوص ظاهری آ نها انجام گرفت. از آنجایی که مشخ ص بود این رسوبات فقط درصدی از کل خا ک های هدر رفته منطقه سی ل خیز را تشکیل می دهند، به منظور بر آورد حجم یا وزن باقیمانده آن ها، اراضی سی ل خیز به 3 طبقه شیب تقسیم بندی و خا ک های از بین رفته در منطقه ریشه تعداد 188 بوته (اندازه گیری عمق خاک از دست رفته در من طقه ریشه های عریان شده به وسیله هرزآب ) و سطح مشخصی از اراضی، بطور جداگانه در این طبقات شیب انداز ه گیری و ضمن تعیین جرم مخصوص ظاهری خاک در این نقاط خاک های از دست رفته برآورد و با کم کردن درصد رسوبات از کل خاک های تلف شده در اراضی پایین دست مقدار خا ک هایی که تا کنون از طریق هرزآ ب ها تا دریا انتقال یافت ه اند نیز، محاسبه گردید.

علل سیل خیزی، تغییر کاربری، خورگام، گیلان