سیداحسان ساداتی - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران

تجدید حیات طبیعی از مهمترین و منا سب ترین روش برای دست یابی به پایداری توده های جنگلی و مطابق با جنگل شناسی همگام با طبیعت و همسو با توسعه پایدار می باشد. بدین منظور نحوه تجدید حیات گونه نمدار در منطقه جنگلی(( واز)) مورد بررسی قرار گرفت. پس از تهیه نقشه توپوگرافی ،جنگل گردشی و شناسایی نقاط پراکنش این گونه با شیوه انتخابی قطعات نمونه 1000 متر مربعی انتخاب شدند.درقطعات فوق میکروپلات های 4متر مربعی ایجاد و زادآوری نمدار درآنها مورد بررسی قرار گرفت . براساس فرمهای تهیه شده تعداد نهالهای بلند تر از 1/3 متر و کوتاهتر از 1/3 مترمبدانهالها ( شاخه زاد یا دانه زاد) ، حضوردر جهت های مختلف جغرافیایی آماربرداری وثبت شده اند.آنالیز داده ها ازطریق One –Way ANOVA در محیطSPSSصورت گرفت . نتایج نشان داد نهالهای نمدار در 75 درصد قطعات نمونه وجود داشتند. 63 درصد نهالها ارتفاع کوتاه تر از1/3 مترداشته و مابقی بالاتر از 1/3 متر بوده اند.همچنین در جهت های مختلف جغرافیایی حضور نمدار دارای اختلاف معنی داری بوده است. بیشترین نهالها در جهت های شرقی ( جنوب شرقی وشمال شرقی) مشاهده شده است.بلحاظ مبدا نهال ، حدود 90 درصد نهالها شاخه زاد بوده اند. بر این اساس مشخص گردید نمدار قادر است بطریق شاخه زاد تجدید حیات طبیعی نموده و تراکم نهالها در دامنه های یاد شده بیشتر از سایر جهت ها می باشد . بنابراین می توان از نتایج حاصل از این پژوهش در جنگلکاری و عملیات پرورشی گونه نمدار استفاده نمود.

نمدار ، تجدید حیات ،جنگل های شمال