کامبیز طاهری ابکنار - استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان
مریم اردیبهشت - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان
حمید اهنی - مربی کارشناس اداره منابع طبیعی خراسان رضوی
فرهاد فدائی - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران

یکی از مهمترین روشهای جنگلشناسی جهت بهبود کمی و کیفی در تودههای جنگلی اجرای صحیح عملیات پرورشی است که تنک کردن یکی از مراحل مهم آن به حساب میآید. در این تحقیق جهت بررسی تغییرات حاصله از اجرای عملیات پرورشی روی متغیرهای کمی و کیفی واقع در جنگلکاری منطقه حسین آباد میش مست قم، دو توده با شرایط یکسان انتخاب گردیدند. توده تنک شده (در سالهای 1383 و 1379 ) و توده تنک نشده به عنوان شاهد،تعیین شدند. در هر توده 15 قطعه نمونه 2 آری برداشت شد. معادله ها و نمودارهای متغیرهای کمی در دو توده محاسبه و رسم شد. ضریب همبستگی نیز در هر توده به طور مجزا بین متغیرهای اندازه گیری شده در سطح 95 درصد تعیین گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که متغیرهای زادآوری در هکتار و ارتفاع جست گروهها و قطر تاج اختلاف معنی داری در دو توده مورد مطالعه در مقایسه با هم داشته اند. در بقیه متغیرها اختلاف معنی داری در دو توده دیده نشد و تنک کردن در منطقه، تنها روی افزایش زادآوری در هکتار توده تأثیر مثبت داشته است. مطالعات کیفی نیز بیانگر این بود که درختان در توده تنک شده از درجه کیفی بالاتری برخوردار بوده اند. 88,7 % درصد از کل پایهها در توده تنک شده شاداب هستند در حالیکه توده تنک نشده شامل 61 % درصد پایه ها ی شاداب میباشد. همچنین 10 درصد از پایه ها در توده تنک شده دارای فرم تنه درجه یک و بسیار مطلوب هستند ولی در توده تنک نشده هیچ پایه ای در این فرم دیده نشد. البته تأثیر کمی که تنک کردن روی توده داشته به علت خشک و بیابانی بودن اکوسیستم و محدودیت رویش در منطقه مورد مطالغه و همچنین مدت بسیار کوتاهیست که از دخالت و اجرای تنک کردن توده می گذرد

تنک کردن، جنگل شناسی، تاغHaloxylon sp شادابی