حسین صارمی - دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان
سیامک نوری - مربی گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان

آفات و بیماریهای گیاهی خسارات عمده ای به محصولات کشاورزی در کشور وارد می نمایند . معمولاً برای کنترل آفات و بیماریهای گیاهی در سراسر کشور از سموم شیمیایی بطور گسترده استفاده شده که علاوه بر تحمیل هزینه های فراوان، موجب آلودگی محیط زیست می گردد . یکی از روشهای نوین در مبارزه با آفات و بیماریهای گیاهی، استفاده از قارچها به عنوان عامل کنترل بیولوژیک می باشد . مطالعات اولیه نشان می دهد که استفاده از قارچها نه تنها برای کنترل آفات و بیماریها مفید بوده بلکه خسارتی برای محیط Gli ocladium ،Peniophora gigantea : زیست نداشته و کم هزینه و قابل دسترس می باشد . قارچهایی مانند Cryptococcus ، Ampelomyces quisqualis، Caniothyrium minitans،catenulatum G. virensPyt hi um ، Fusarium oxysporum، Enddothia parasitica، Condida oleophi la،albidusVerticillium برای کنترل بیماریها، قارچهایی نظیر T. vi ri dae و Trichoderma harzianum ،oli gandrum،lecanii ،Paecilomyces fumosenus ،B. brongniartii ،Beauveria bassiana ،Metarhizium anisoplia Myrothecium برای کنترل حشرات، لارو حشرات و کنه ها و قارچهایی همچون Lagenidium giganteum Verticillium chlamydosporium و verrucaria جهت کنترل نماتدهای انگل گیاهی بصورت تجاری توسط شرکتهای مختلف در سراسر دنیا معرفی گردیده اند . در کشور ما نیز جهت گیری به سمت کاهش مصرف سموم و توسعه کنترل بیولوژیک بوده و بعضی از محققین به نتایج خوبی در این زمینه دست یافته و برخی شرکتها در تولید تجاری عوامل کنترل بیولوژیک اقداماتی نموده اند .

قارچها، کنترل آفات و بیماریهای گیاهی، سموم، آلودگی زیست محیطی