فاطمه کورش وحید - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های ابی گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
بنیامین نقوی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های ابی گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
کاظم اسماعیلی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
محمود فغفورمغربی - دانشیار گروه مهندسی عمران

یکی از مناسب ترین روشهای انحراف جریان در رودخانه های پرشیب بکارگیری ابگیر کفی می باشد گزینه ابگیر کفی با محیط متخلخل شیوه جدیدی برای انحراف جریان برای جایگزین با ابگیرهای با کف مشبک است علت کاربرد چنین گزینه ای کارایی بالا در درازمدت مقاومت سازه ای مناسب و احداث به صرفه اقتصادی می باشد برای بررسی اثر خصوصیاتهیدرولیکی جریان موثر بر میزان جریان انحرافی کانالی دو طبقه ساخته شده تا امکان تفکیک جریان عبوری از محیط متخلخل فراهم امده و تاثیر توام عواملی همچون اندازه دانه بندی ذرات محیط متخلخل و شیب سطح بالایی محیط متخلخل در دبی های مختلف بر میزان جریان انحرافی مورد بررسی قرارگیرد. نتایج نشان داد با افزایش جریان ورودی میزان دبی انحراف در ابتدا زیاد و سپس به تدریج به مقدار ثابتی می رسد همچنین با افزایش شیب سطح بالایی میزان انحراف جریان کاهش می یابد اندازه ذرات محیط متخلخل نیز بر میزان دبی انحراف تاثیر قابل ملاحظه ای داشته چنان که با افزایش اندازه ذرات میزان دبی انحرافی روند افزایشی را نشان میدهد نتایج انالیز ابعادی و ازمایشگاهی برای تعیین مقدار ضریب جریان محیط متخلخل مورد استفاده قرار گرفت. همچنین رابطه ای نیز برای براورد مقدار جریان عبوری از ابگیر کفی با محیط متخلخل پیشنهاد گردید.

ابگیر کفی، ضریب شدت جریان، جریانهای با سطح آزاد، کارهای انحراف آب ، محیط متخلخل