کاربرد GIS در کنترل و مدیریت کیفیت هوا

آلودگی هوا در شهرهای بزرگ یکی از مشکلات اساسی است که جهت رفع و کاهش آن نیاز به انجام برنامه های متعدد مدیریتی و زیست محیطی می باشد . از منابع عمده این آلودگی فعالیتهای صنعتی، شهری و حمل و نقل را می توان نام برد که مقدار زیادی از انواع آلاینده ها را وارد هوا نموده و سبب کاهش کیفیت آن می گردند . تنوع مواد آلاینده و تولید در حجم زیاد، پراکندگی مکانی مراکز تولید، کنترل و اندازه گیری آلاینده ها را با مشکل مواجه می سازد . امروزه سیستمهای تبادل داده، پردازش، تجزیه و تحلیل و مدلسازی از ارکان مهم سیستمهای مدیریت و کنترل کیفیت هوا می باشند . کاربرد GIS و دیگر ابزار مدلسازی ما را در انتخاب محل مناسب جهت تعیین بهینه ایستگاههای پایش و ارزیابی دیگر پارامترها یاری نموده و با دارا بودن قابلیت ایجاد پایگاههای اطلاعاتی زمانمند می توان اطلاعات حاصل از پایشهای مختلف در محدوده های زمانی و مکانی متنوع را ذخیره، تجزیه و تحلیل و پردازش نمود . در سیستمGIS اطلاعات حاصل از پایشهای مختلف، لایه های نقشه، اطلاعات هواشناسی، ارزیابیها و وضعیت کیفیت هوا بر اساس شاخصهای کیفیت هوا تبدیل به یک مدل ژئورفرنس گشته، نواحی بحرانی و مناسب تعیین و درسیستم پشتیبانی تصمیم گیری ) DSS) استفاده می گردد تا طراحان و برنامه ریزان بتوانند راهکارهای مناسب را ارائه دهند . مدل نهایی تهیه شده خود شامل چندین مدل می باشد که از مهمترین آنها می توان به مدل داده ای جهت ورود اطلاعات، مدل ارزیابی، مدل توسعه، مدل کنترل و مدل رابط کاربر اشاره نمود . استفاده از GIS اجرای سیستم مدیریت کیفیت هوا را کاراتر و مقرون به صرفه تر نموده و DSS را ارتقا می بخشد و به متخصصان و برنامه ریزان کمک می نماید تا با استفاده از آن تجزیه و تحلیلهای واقع گرایانه تری ارائه داده و راهکارها و تصمیمات بهتری جهت بهبود و کنترل وضعیت کیفیت هوا اتخاذ نمایند .

Keywords:

کیفیت هوا , سیستم پشتیبانی تصمیم گیری , بانک اطلاعاتی , GIS , مدلسازی , نرم افزارهای کیفیت هوا