محمد بابازاده اغ اسماعیلی - مدرس و مدیر گروه متالورژی آموزشکده فنی تبریز
یاشار رسولی مجارشین - مدرس گروه متالورژی آموزشکده فنی تبریز

یکی از مشکلات عمده حین استمپرینگ چدنهای نشکن مسئله جدایش عناصر الیاژی می باشد عناصر الیاژی به منظور افزایش سختی پذیری Hardenability چدنهای نشکن به ترکیب شیمیایی این گروه ازمواد اضافه می شود دراین تحقیق اثر عواملی چون ترکیب شیمیایی و فاصله بین دو گرافیت برجدایش عناصر الیاژی در چدن نشکن مورد بررسی قرارگرفته است. چهار نوع چدن با پایه ترکیب شیمیایی متفاوت مورد استفاده قرار گرفت و نحوه توزیع عناصر سیلیسیم ، منگنز، مس و مولیبدن بین دو گرافیت مجاور بررسی گردید نتایج این تحقیق نشان میدهد که مس و سیلیسیم دراین الیاژها جدایش منفی دارند هرچند این دو عنصر در سیستمهای دوتایی جدایش مثبت دارند. از طرفی منگنز،مولیبدن و کربن جدایش مثبت دارند. همچنین کاهش تعداد گره های گرافیت یا همان Nodual count باعث تشدید پدیده جدایش می گردد و افزایش تعداد گره های گرافیت باعث کاهش اثر جدایش می گردد.

استمپرینگ، بینیت، جدایش، الیاژ، توزیع عنصر