تاثیر روشهای مختلف مصرف منگنز بر عملکرد کاه و دانه و غلظت و مقدار کل منگنز اندام هوایی گندم در یک خاک شور

در شرایط شور، جذب عناصر غذایی ممکن است به دلیل کاهش حجم ریشه و رابطه ضدیتی بین عناصر غذایی و یون های سمی، کاهش یابد. بر اساس نتایج برخی تحقیقات کاهش جذب عناصر کم مصرف در شرایط شور، ناشی از جذب بیشتر عناصری مانند کلسیم، منیزیم و سدیم است. از این رو، محلول پاشی عناصر کم مصرف برای برطرف کردن نیاز گیاه در این شرایط توصیه شده است. در آزمایشی، شوری موجب کمبود منگنز در جو شد و با فازودن منگنز به محیط کشت محلول، تحمل به شوری جو افزایش یافت. به نظر می رسد ترکیب نمک بر غلظت منگنز در اندام هایی گیاه تاثیر گذار باشد به طوری که محلول های نمکی غنی از کاتیون های دو ظرفیتی باعث افزایش و محلول های غنی از کاتیون های یک ظرفیتی سبب افزایش غلظت منگنر در اندام هوایی می شود. مقایسه روش های مختلف کاربرد عناصر کم مصرف در مزارع گندم کشور نشان داده که روش مصرف خاکی و یا روش توام مصرف خاکی و محلول پاشی، مناسب ترین روش در شرایط غیر شور میباشد. اما اطلاعات محدوددی پیرامون نقش منگنز و مقایسه روش های مختلف کوددهی آن در شرایط شور وجود دارد. هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر بخشی روش های مختلف مصرف منگنز بر رشد، عملکرد و ترکیب شیمیایی گندم در یک خاک شور می باشد.