بررسی مهمترین عامل تاثیرگذار بر حجم رواناب جاری در مسیرهای خروج چوب در حوزه آبخیر اسالم

اثرات تخریبی عملیات بهرهبرداری شامل تخریب خاک، کوبیدگی، افزایش رواناب و فرسایش میباشد. این پژوهش باهدف بررسی شیب به عنوان مهمترین عامل تاثیرگذار بر حجم رواناب مسیرهای چوبکشی انجام گرفت. منطقه مورد مطالعه پارسلهای 14 و 26 از سری 3 ناو (اسالم) بود. بدین منظور حجم رواناب در دو فاصله 50 و 75 متری بین انحرافدهندههای آب در 3 تکرار و 2 کلاسه شیب کمتر و بیشتر از 20 درصد بررسی شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که بیشترین حجم رواناب در فاصله 75 متری بین انحرافدهندهها و در کلاسه شیب بالای 20 درصد و کمترین حجم رواناب در فاصله 25 متری بین انحرافدهندهها و در کلاسه شیب کمتر از 20 درصد رخ داد. علاوه بر این، بین حجم رواناب دو فاصله ذکر شده در کلاسه شیب بالای 20 درصد در دو رخداد بارندگی اختلاف معنیدار وجود داشت در حالیکه در کلاسه شیب کمتر از 20 درصد این اختلاف معنیدار نبود. به علاوه، اختلاف حجم رواناب دو کلاسه شیب نیز معنیدار بودP=0از اینرو، مدیریت مسیرهای چوبکشی به منظور کاهش خطرات زیستمحیطی (فرسایش، لغزش)، دست یافتن به بهرهبرداری پایدار و حفظ منابع طبیعی ضروری است

Keywords:

رواناب , شیب مسیرچوبکشی , بهرهبرداری , اقدامات مدیریتی