پایش خشکسالی هواشناسی با کاربرد برخی از شاخص های خشکسالی در استان سیستان و بلوچستان

خشکسالی یک پدیده تصادفی – احتمالاتی است که در مناطق آب و هوایی مختلف با تاثیرات متفاوتی بر محیط زیست و منابع انسانی اتفاق می افتد. در تحقیق حاضر، روند خشکسالی هواشناسی در استان سیستان و بلوچستان با استفاده از روش های SPI،NITZCHE ،DIP تجزیه و تحلیل می شود. برای این منظور ایستگاه های سینوپتیک انتخاب و داده های برای یک دوره 20 ساله بررسی، تکمیل، بازسازی شد. پایش خشکسالی شاید بتوان تصمیم گیری برای فهم بهتر رفتار سیستم آب و هواشناسی در مدیریت کشاورزی، محیط زیست و منابع آب کمک کند. نتایج نشان دادند که با توجه به شاخص بارش استاندارد شده : خشکسالی خیلی شدید دارای فراوانی برابر 2/14% و خشکسالی شدید دارای فراوانی برابر 5% و براساس شاخص DI: خشکی خیلی شدید دارای فراوانی برابر 9/29% خشکی شدید دارای فراوانی برابر 10/71%می باشد و بر اساس شاخصNITZCHE بیشترین دوره خشکسالی در ایستگاه زاهدان با فراوانی 40 % و کمترین آن در ایستگاه سراوان با فراوانی 5% بوده است

Keywords:

پایش , شاخص خشکسالی , فراوانی خشکسالی , استان سیستان و بلوچستان