احمد پوراحمد - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه تهران
محمد بیرانوند - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه تهران

جدایی گزینی شهری به فرآیندی اشاره دارد که در آن افراد با توجه به ویژگی های اجتماعی-اقتصادی در یک شهر طبقه بندی می شوند در پی این فرایند سازمان فضایی شهر می تواند تفاوت در نتایج مخرب اجتماعی و اقتصادی را توضیح دهد هدف این پژوهش بررسی تأثیر بنیان های قومی – نژادی بر جدایی گزینی اجتماعی – فضایی در شهر بروجرد به عنوان دومین شهر بزرگ استان لرستان است. پژوهش حاضر از نظر هدف بیشتر بنیادی و از نظر ماهیت و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است و داده ها به دو روش میدانی و کتابخانه ای گردآوری شده اند. در روش میدانی با استفاده از تکنیک های (پرسشنامه، مشاهده) اطلاعات موردنظر استخراج گردید و مؤلفه های مربوط به قومیت مورد بررسی قرار گرفتند. حجم نمونه ی آماری با استفاده از روش توزیع تصادفی از جامعه ی آماری (کل ساکنان شهر بروجرد) بر اساس فرمول کوکران 390 نفر برآورد گردید. یافته های پژوهش نشان داد که قومیت لک بیشتر در ناحیه یک و چهار منطقه یک سکنی گزیده است که محلات این نواحی به دلیل پایین بودن قیمت زمین و مسکن و نزدیکی به روستاهای مهاجران عشایر در جنوب شهرستان بروجرد بیشتر به تصرف لک ها درآمده است و گتوهای متعددی همچون قآنی ، لرآباد و ... در این نواحی به چشم می خورد. ناحیه مرکزی و ناحیه یک و سه منطقه یک نیز محل استقرار لرها ( بروجردی های بومی) می باشد. در شمال شهر بروجرد قومیت های گوناگون با وضعیت مناسب اقتصادی – اجتماعی استقرار یافته اند. در مجموع نتایج نشان می دهند که در مجموع می توان نتیجه گرفت لک ها با توجه به فرهنگ قبیله ای و عشیره ای خود، با استقرار در سه ناحیه (ناحیه دو منطقه دو، ناحیه دو و چهار منطقه یک) جدایی گزینی خاصی را نسبت به سایر اقوام دارند و در نواحی (ناحیه چهار و دو از منطقه یک) که قومیت لک استقرار یافته است عامل تجمع هم زبانان در ناحیه دلیل اصلی انتخاب محل سکونت بوده است

جدایی گزینی، جدایی گزینی قومی- نژادی،سیستم اطلاعات جغرافیایی SPSS، شهر بروجرد