توسعه گردشگری با تاکید بر حفظ محیط زیست (مطالعه موردی دره شمخال در شهرستان قوچان)

امروزه حفظ محیط زیست در جهت رسیدن به توسعه ی پایدار یکی از دغدغه های اساسی تمامی جوامع است. و از آنجا که توسعه توریسم نیازمند منابع طبیعی است لذا حفاظت از این منابع یاری همگانی را طلب می کند. دره شمخال از آن دسته از جاذبه های طبیعی است که توانایی بالایی در جذب گردشگران از انواع گوناگون آن را می تواند داشته باشد، هر چند بدلیل ناشناخته ماندنش، اکثریت گردشگران آن را اکوتوریسم ها و کوهنوردان بومی تشکیل می دهند. بارزترین مشخصه شمخال، قرارگیری در مرز کشور ایران و ترکمنستان می باشد، که این خود فرصتی است بینظیر در جذب گردشگر از سایر ملیت ها و درنتیجه تبدیل شدن این منطقه به یک قطب توریسم در کشور. هدف از این پژوهش آنست که علاوه بر معرفی و شناساندن دره شمخال و پرداختن به فرصت ها و کمبودهایش، گامی در جهت توسعه گردشگری منطقه همراه با حفظ محیط زیست آن برداشته شود. چرا که فرض بر این است کهبا توسعه امکانات و زیرساخت ها میتوان شمخال را به یک قطب توریسم در کشور تبدیل کرد و با آگاه سازی گردشگران از اهمیت زیست محیط منطقه ، میتوان گامی بزرگ در جهت حفظ آن برداشت، اطلاعات مورد نیاز پژوهش بوسیله کتابخانه ای و مشاهده و مصاحبه با تعدادی از اکوتوریسم های منطقه جمع آوری شده و بعد از تجزیه و تحلیل آنها، با روش کیفی و بهره گیری از عقل و منطق نتیجه گیری شده است که علاوه برطبیعت بکر و بی نهایت زیبای دره، حیات وحش موجود در این منطقه که به جرات میتوان گفت برخی گونه های جانوری آن کمیاب هستند و تنوع پوشش گیاهی اش از جمله مواردی است که اهمیت این منطقه را بیشتر کرده است، که این مساله میتواند بستری باشد برای حضور محققین علوم مختلف تحت عنوان گردشگران علمی.در کنار اکوتوریسم ها و گردشگران ورزشی. که اگر برای حضور بی برنامه گردشگران چاره ای اندیشیده نشود بیم آن می رود که حیات وحش منطقه دچارآسیب جدی شود.، و از طرفی با معرفی و رفع کمبودها، دره شمخال پتانسیل تبدیل شدن به یک قطب گردشگری را داراست ، پتانسیلی که نیازمند برنامه ریزی و سرمایه گذاری های دولتی و خصوصی است.