بررسی تطبیقی مکتب مدیریت امام علی (ع) با مکتب مدیریت کلاسیک و نئو کلاسیک

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 545

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

VUEM01_013

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1399

Abstract:

بحث پيرامون مديريت يكي از مباحث مهم در دنياي امروزي است. سرسازمان موفق و کارآمد مدیون مدیر اثربخش است و سارماني موفق است که نقش مدیر در آن نمی توان نادیده گرفت، بحث پیرامون مدییت شامل دو بخش است: 1- بخش اسلامي 2- بخش غير اسلامي که خود مديريتي مادي است و فقط به سود بيشتر و افزايش توليد نظر دارد. حتي بحث پيرامون انسان گرايي در تئوري هاي نوين مديريت، توجه به ارزش های انسانی بشر نمی باشد، بلکه این است که اگر به خواسته ها و تمایلات انسانی کارکنان توجه شود و به آنان اعتماد گردد و اختیارات کافی به آنان داده شود، مدیریت اثربخش می شود یعنی این که با ایجاد قدرت شخصی و جذب علاقه نیروها، به تولید بیشتر و پایدار دست می یابد و این بدین معناست که این جا هم انسانگرایی به معنی مطلق آن مطرح نیست، بلکه انسانگرایی در خدمت تولید و سود بیشتر برای سرمایه داران است. ولی انسانگرای در مدیریت امام علی (ع) معنای واقعی آن مطرح است، یعنی توجه به انسان و ارزش های انسانی و احترام و محبت با او، نه برای بهره وری بیشتر، بلکه برای این است که او انسان است و در مدیریت الهی مدیریت دارای دو بعد است: 1- بعد مادی، 2- بعد معنوی که با استفاده از این دو بعد راحت تر می توان اهداف سازمان را تحقق بخشید که هدف اساسی این نوع مدیریت، رضایت پروردگار می باشد. سبک مدیریتی امام علی (ع) در مقایسه با سبک های مختلف مدیریت هم نقاط مشترک و هم نقاط اختلافی دارد و سبک مدیریتی امام علی (ع) با سبک مدیریت اقتضایی و موقعیتی شباهت بیشتری دارد، زیرا دستورات و اندیشه های مدیریتی امام علی (ع) با توجه به موقعیت ها و شرایط مختلف بوده و سبک واحدی برای همه ی کارها انجام نمی داده است. مدیریت امام علی (ع) نسبت به مکاتب دیگر مدیریت برتری دارد و برتری آن این است که در مکتب مدیریتی امام علی (ع) به خداوند و انسانیت انسان (انسانگرایی به معنای واقعی آن) و به مقوله هایی همچون اخلاق، انسانیت و معنویت و ... که همه ناشی از نگرش الهی است داده می شود، امام علی (ع) اصل محبت را اصلی برتر در برخورد با زیردستان معرفی می نماید و در صورت لزوم نیز می توان از شدت عمل استفاده نمود، از نظر امام علی (ع) مدیریت یک امانت است که مدیر محافظ آن است و بایر به درستی به بعد ازخودش تحویل دهد و این امانت در دست هیچ کس باقی نمی ماند. با این حال این تحقیق با عنوان «بررسی و مقایسه تطبیقی مدیریت مکتب کلاسیک و نئوکلاسیک با مدیریت مکتب امام علی (ع) از دیدگاه نهج البلاغه می باشد» به دنبال آن است که با بررسی های خود سبک برتر را معرفی نماید و آن را در اختیار مدیران و اندیشمندان و دانش پژوهان قرار دهد.

Keywords:

مدیریت , سبک مدیریت , مکاتب مدیریت , مدیریت امام علی (ع) مدیریت مکتب کلاسیک و نئوکلاسیکونئوملاسیی