هادی طاهری - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری
فاطمه صبوری گرده - کارشناس ارشد طراحی شهری
امین رفیع اکرمی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری

توسعه حمل و نقل پیوسته در سطح اقتصادی کلان باعث افزایش رشد اقتصادی و بازدهی اجتماعی نسبت به سرمایه گذاریهای خصوصی بوده است و در سطح خرد نیز بهبود حمل و نقل به کاهش هزینه ای تولید و توزیع منجر شده که با توسعه فراگیر بازار، زمینه را برای پیدایش رقابت سالم افزایش داده است. ضمن اینکه تکامل زیرساختهای حمل و نقلی در مناطق شهری به افزایش کارایی و بازدهی نیروی کار و سرمایه منجر میگردد. برای رسیدن به توسعه پایدار در برنامه ریزی حمل و نقل میباید سرمایه گذاری لازم و متناسب و برنامه ریزی های دقیقی صورت گیرد. در این راستا باید بخشهای مختلف از جمله اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی را مورد توجه قرار داد چرا که باعث افزایش کارایی، بهبود کیفیت کارها، افزایش بهره وری اقتصادی، باعث آرامش و راحتی افراد میشود. زمانی نیز برنامه ریزی حمل و نقل میتواند در راستای اهداف توسعه پایدار باشد مطابق با خواسته ها و نیازها افراد باشد. برنامه ر یزی حمل و نقل شهری در شهرهای کشور ما به دلیل نامشخص بودن ساز وکار ایجاد ارتباط، تأثرپذ یری و توجه مناسب برنامه های شهری در سطوح مختلف نسبت به یکد یگر و با برنامه ریزی حمل و نقل شهری ، همچنین عدم همکاری مشترک و توأم برنامه ریزان شهری و برنامه ریزان حمل و نقل در حین مطالعات و کلیه مراحل برنامه ریزی، نیازمند اصلاح و بازنگری اساسی ازابتدایی ترین مراحل مطالعات و برنامه ریزی تا بالا ترین سطوح تصمیم گیری و اجرایی است. در این پژوهش سعی بر این است که تا حدودی بتوان حمل و نقل پایدار و شاخص های پایداری حمل و نقل توضیح داده شود و ارتباطی که بین این بخشها وجود دارد بیان شود در انتها راهکارهایی جهت دستیابی به حمل و نقل پایدار ارایه میشود.

برنامه ریزی شهری، حمل و نقل پایدار، توسعه پایدار