بررسی عملکرد نظریه قیمت گذاری آربیتراژ و مدل سه عاملی فاما و فرنچ در پیش بینی بازده سهام اوراق بهادار تهران

تاکنون مدل های مختلفی برای پیش بینی بازده سهام طراحی شده و مورد استفاده قرار گرفته اند ولی هر یک از این مدل ها دارای اشکالاتی بوده و مورد انتقاد قرار گرفته اند. برخلاف پژوهش های قبلی که به ارزیابی مدل سه عاملی فاما و فرنچ در انتخاب پرتفوی بهینه برای سرمایه گذاری پرداخته بودند، در این پژوهش، به بررسی قدرت توضیح دهندگی متغیرهای دخیل در این مدل ازجمله نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، اندازه شرکت ها و ضریب صرف ریسک برای پیش بینی بازده سهام پرداخته ایم. از طرفی برای بررسی مدل قیمت گذاری آربیتراژ (APT)، چهار عامل ضریب صرف ریسک، نسبت سود به قیمت، شاخص درجه تمرکز (هرفیندال) و اهرم مالی در نظر گرفته شده است. هدف از این پژوهش، این است که عملکرد دو مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل قیمت گذاری آربیتراژ را در تبیین بازده سهام و قدرت توضیح دهندگی این دو مدل را برای 50 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1392 الی 1397 با استفاده از آزمون های مختلف آماری بررسی کنیم. نتایج نشان دهنده برتری نسبی مدل فاما و فرنچ می باشد.

Keywords:

قیمت گذاری آربیتراژ , مدل فاما و فرنچ , پیش بینی بازده سهام