مقایسه ی عملکرد میراگر اصطکاکی تکی و دوگانه در برابر زلزله

در سال های اخیر استفاده از سیستم های کنترلی برای مقابله با لرزش های ناشی از زلزله و جلوگیری از خرابی سازه و بهبود عملکرد آن در برابر تغییر مکان های شدید که باعث ایجاد خرابی های ماندگار در سازه می شود، مورد بررسی قرار گرفته است. هزینه های نسبتا پایین و عملکرد مطلوب میراگر اصطکاکی موجب شده است تا این نوع سیستم کنترلی مورد استقبال زیادی قرار بگیرد. در این مقاله عملکرد سه نوع سیستم کنترلی شامل بادبند UNP100، میراگر اصطکاکی تکی و میراگر اصطکاکی دوگانه در یک سازه فولادی 10 طبقه قاب خمشی متوسط و براساس شدت پنج زلزله ی معروف سرپل ذهاب، نورث ریچ، ترکیه، سن فرناندو و طبس مورد بررسی قرار گرفته است.عملکرد سیستم های مذکور بر مبنا تحلیل دینامیکی غیر خطی و با استفاده از نرم افزار ایتبس انجام گرفته است. پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق شامل بیشترین جابه جایی و تغییر مکان نسبی طبقات در طول زلزله است. نتایج این بررسی نشان می دهد که استفاده از سیستم میراگر نسبت به بادبند UNP100 موجب می گردد عملکرد سازه در برابر زلزله تا 50 درصد بهبود یابد. همچنین با وجود آن در یک سیستم میراگر دوگانه نسبت به سیستم تکی از یک میراگر اضافی استفاده می گردد.مع الوصف این سیستم تنها حدودا 1/5 درصد بهبود را نسبت به سیستم تکی نشان می دهد.

Keywords:

میراگر اصطکاکی تکی , میراگر اصطکاکی دوگانه , تحلیل دینامیکی غیر خطی , بادبند UNP100 , زلزله