مکان یابی بهینه واحدهای تولید پراکنده در میکروگرید با درنظر گرفتن توان اکتیو و راکتیو

میکروگرید شبکه ای با مقیاس کوچک در سطح ولتاژ توزیع است که از پیوستن تولیدات کوچک، مدولار و ذخیره انرژی در سیستم های ولتاژ پایین یا متوسط شکل می گیرد، در واقع یک شبکه ی میکروگرید با ترکیبی از انرژی های تجدیدپذیر همراه با سوخت های فسیلی به تولید توان در سطح ولتاژ توزیع می پردازد. حضور میکروگریدها در شبکه های توزیع، مزایای بسیاری را برای مشترکین فراهم می نمایند. میکروگریدها قابلیت فراهم نمودن کیفیت توان مطابق با نیازهای مشترکین را دارا می باشند، همچنین تأثیرات مثبت میکروگریدها بر بازار برق و صرفه جویی اقتصادی و از سوی دیگر تأثیر آن بر کاهش آلاینده های هوا باعث توجه بسیاری از پژوهشگران و کارشناسان بر موضوع میکروگریدها شده است، در چنین شرایطی واضح می باشد که داشتن یک استراتژی بهینه برای مکان واحدهای تولید پراکنده در میکروگرید حائز اهمیت است و عدم توجه به آن باعث هدر رفتن وقت ومنابع مالی زیاد می شود. در این پروژه به مکان یابی بهینه ی سیستم های فتوولتائیک که به عنوان یکی از منابع تولید پراکنده در میکروگریدها هستند با درنظر گرفتن توان اکتیو و راکتیو تولیدی پرداخته شده است. تابع هدف این مسئله حداقل کردن میزان تلفات خطوط در شبکه و بهبود پروفیل ولتاژ می باشد، برای این منظور از الگوریتم های ژنتیک و اجتماع ذرات (pso) که از تکامل یافته ترین الگوریتم های بهینه ساز می باشند استفاده شده است. سیستم های فتوولتائیک علاوه بر تولید توان اکتیو می توانند به عنوان STATCOM به منظور تنظیم ولتاژ و اصلاح ضریب توان در طول روز و شب به کار گرفته شوند. بنابراین با درنظر گرفتن قابلیت تولید توان اکتیو و راکتیو برای سیستم های فتوولتائیک در 24 ساعت، می توان استفاده بهینه تری از آنها نمود. الگوریتم های ارائه شده بر روی میکروگرید 33 شینه و 6 شینه در محیط MATLAB اعمال گردیده و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

میکروگرید , سیستم فتوولتائیک , جایابی بهینه , الگوریتم ژنتیک , الگوریتم اجتماع ذرات