امیرحسین محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-محیط زیست دانشگاه
رضا مکنون - استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر

رشد اقتصادی به عنوان افزایش در تولید ناخالص داخلی (GDP) شناخته می شود. با وجود اینکه رشد اقتصادی هدفی مطلوب است اما تمامی فعالیت های اقتصادی بر روی محیط زیست تاثیر گذار هستند. سطوح بالاتری از فعالیت اقتصادی (تولید یا مصرف) نیازمند انرژی و مواد اولیه بیشتری است و در نتیجه مقادیر بیشتری از پسماند و مواد آلاینده را ایجاد می کند. رابطه بین رشد اقتصادی و کیفیت محیط زیست در طول مسیر توسعه یک کشور ثابت نمی باشد. در حقیقت زمانی که کشور به حدی از درآمد می رسد که تقاضای مردم برای یک محیط زیست پاک تر و تلاش آنان برای زیرساخت های کاراتر بیشتر می شود، جهت این رابطه تغییر می کند. بر اساس این رابطه، آلودگی همراه با افزایش در درآمد سرانه تا رسیدن به یک نقطه عطف و تغییر جهت، افزایش می یابد و پس از آن علیرغم افزایش سطح درآمد، آلودگی شروع به کاهش می کند. این رابطه U شکل معکوس که بین تخریب محیط زیست و رشد اقتصادی وجود دارد به عنوان منحنی زیست محیطی کوزنتس (EKC) شناخته می شود. این نوشته کوشیده است درستی این فرضیه را در مورد اثرات رشد اقتصادی بر آلودگی هوا از طریق بررسی مطالعات انجام گرفته بر روی کشورهای مختلف مورد تحقیق قراردهد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که فرضیه EKC بجز در مورد احتمالاً CO2 برای دیگر شاخص های آلودگی هوا بخصوص در مورد SO2 و SPM برقرار است

رشد اقتصادی، منحنی های زیست محیطی کوزنتس، آلودگی محیط زیست، آلودگی هوا