فاطمه ناظرپناهی - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه شهاب دانش، قم

مهارتهایی که هرفرد در زندگی کسب می کند محصول تقابل میان آن فرد و محیطی است که در آن زندگی می کند.پرورش خلاقیت باید از دوران کودکی مورد توجه قرارگیرد و فضای معماری، با ایجاد فرصت تحریک و تشویق در رفتارافراد تاثیر می گذارد. در این راستا باید عواملی را که در افزایش قدرت خلاقیت موثراست بررسی کرد. این نکته عمیقا قابلدرک است که محیط فیزیکی (معماری محیط) به سبب ساختار خود می تواند فرآیند یادگیری را تقویت یا تضعیفنماید. بنابراین ایجاد زمینه رشد خلاقیت، موضوعی است که از دوران کودکی باید مورد توجه قرارگیرد. در این نوشتار،ابتدا مطالعه ی تحلیلی معماری نمونه های آموزشی مدارسی آمده است که به مشارکت نوجوانان در شکل گیری فضا توجهداشته اند. سپس مبتنی بر ویژگی های به دست آمده، فعالیت های چهار مرکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان قمبه عنوان نمونه برای بررسی راههای کشف و پرورش خلاقیت های کودکان به خصوص در زمینه معماری با روش تحقیقمیدانی و مصاحبه مورد بررسی قرارگرفته است. هدف از این پژوهش دستیابی به روش هایی برای ایجاد زمینه بروزخلاقیتکودکان با تکیه بر قابلیت های محیطی می باشد. یافته ها نشان می دهد که برخورداری از مربیان کارآمد و فضاهایپرانرژی، بانشاط و محرک کنجکاوی در راستای ارتقای خلاقیت می باشد.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، خلاقیت، معماری، مشارکت کودکان