توسعه شهری ومحیط زیست شهری پایدار

امروزه برهمگان روشن است که هیچ شهر یا منطقه ای نمی تواند خود را مستقل از محیط اطراف بداند. درجهانامروز، شهر به عنوان محیطی مناسب وشهرنشینی به عنوان روشی مطلوب برای زندگی توسط بشریت انتخاب شدهاست.امروزه شهرنشینی درجهان روبه گسترش است.درکشورهای توسعه نیافته و یاکمتر توسعه یافته به دلیل موقعیتوشرایط بهتر زندگی وفراهم بودن امکانات بیشتر در شهرها ،این پدیده به سرعت و به صورت ناگهانی و بدون برنامه ریزیهای مدیریتی وحفظ مسایل اجتماعی وفرهنگی گسترش یافته است. اما درکشورهای پیشرفته، توسعه شهرنشینی به گونهای است که همراه با توسعه فناوری وهمزمان با رشد صنعت وبا حفظ شرایط فرهنگی واجتماعی شهرنشینی توسعه مییابد.از دلایل گسترش شهرها افزایش جمعیت، مهاجرت روستاییان به دلیل نبودن شغلی مناسب در روستاها واستفاده ازمنابع متعددشهرها را می توان برشمرد.پیدایش انقلاب صنعتی، افزایش سطح زندگی، ابداع خودرو و پیشرفت فناوری های حمل و نقل موجب رشد بیشازاندازه شهر ها پس از جنگ جهانی شده است. به گونه ای که مشکلات زیس تمحیطی، آلودگی، ترافیك، فقرو.. درشهرهاشده است.با توسعه روز افزون شهرها وافزایش جمعیت شهری آلودگی های ناشی از آن، محیط زیست شهری راتهدیدکرده وبا مشکلات و چالش هایی رو به رو می نمایدکه تنها راه کاهش آن،با فرهنگ سازی وبرنامه ریزی درست، مشارکتهمه جانبه شهرنشینان ومسئولین شهری امکان پذیر است. مدیران شهری باید با مسولیت پذیری، خودرادر کاهش اثراتزیست محیطی شهرها سهیم بدانند.تنوع مسائل زیست محیطی شهری و وابستگی و تاثیرات متقابل آنها بر هم، لزوموجود مدیریتی جامع و واحد برای ساماندهی و تعریف پروژه های محیط زیستی شهری را نشان می دهد. همچنین،ایجاد بستری مناسب برای پرورش نیروهای کارآمد فکری و اجرایی و با نگرش های نو در مدیریت شهری برای ایجادتحول در توسعه شهری لازمه توسعه شهرهامی باشد. در این راستا تعریف، پیشبرد و گزارش دهی از پروژه های شهری باشکلی خاص و رویه ای علمی و منظم درجهت حفظ محیط زیست امری ضروری می باشد.

Keywords:

شهرنشینی , توسعه پایدار , محیط زیست شهری , برنامه ریزی