بهنام سپهرنیا - کارشناس بهداشت محیط شبکه بهداشت و درمان جنوب تهران
سیدرضا حسینی سده - سرپرست شبکه بهداشت و درمان جنوب تهران
لیدا فقیه نصیری - معاونت شبکه بهداشت و درمان جنوب تهران
محمدسعید صبرایین - کارشناس بهداشت محیط شبکه بهداشت و درمان جنوب تهران

قانون مواد خوردنی و آشامیدنی مشتمل بر 18 ماده است که ماده آن نحوه کنترل و برخورد با متخلفین مراکز تهیه، توزیع، نگهداری، فروش و حمل و نقل مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی و اماکن عمومی را مشخص میسازد. آئین نامه اجرایی اصلاحیه ماده مذکور در پنج فصل به ترتیب به بهداشت فردی، شرایط ساختمانی و بهداشتی مراکز، وسایل و لوازم کار، وظایف مسئول بهداشت محل و مأمورین نظارت و تکالیف صاحب یا مدیر محل های مشمول قانون و در انتها طبقهبندی اماکن و مراکز و کارگاهها و کارخانجات از لحاظ شمول مواد این آئیننامه می پردازد. طبق ماده 13 قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی مسئولیت رسیدگی به اماکنی که به هر نحو با مواد یاد شده ارتباط دارند بر عهده وزارت بهداشت و به طبع از آن شبکه های بهداشتی درمانی می باشد. به موجب این قانون بازرسین تعیین شده بایستی با نظارت دقیق بر امر تهیه و توزیع مواد غذایی، آرایشی، بهداشتی و ... در موارد مشاهده تخلف از سوی هر یک از اماکن و موسسات تحت پوشش، با تنظیم گزارش و ذکر تخلفات و تائید آن توسط مسئول بهداشت محل، واحد متخلف و غیربهداشتی را به دادگاه صالحه معرفی نماید.این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی و کاربردی می باشد که در طی سال 1388 و با بررسی گزارش های بازرسان بهداشت محیط شبکه بهداشت و درمان جنوب تهران که به دادگاه تعزیرات حکومتی ارسال گردیده انجام شد. هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی بارزترین و بیشترین تخلفات ارجاعی به دادگاه تعزیرات حکومتی توسط بازرسین بهداشت جنوب تهران و در پی آن بررسی علل اصلی این تخلفات می باشد. با یاری گرفتن از نتایج بدست آمده در این مطالعه می توان راهکارهای مناسب جهت کاهش پرونده های ارجاعی به دادگاه تعزیرات حکومتی و همگام با آن رعایت بیشتر مسائل مرتبط با بهداشت در اصناف و موسسات مرتبط با مواد غذایی، آرایشی و بهداشتی را شاهد بود.

قانون مواد خوردنی و آشامیدنی، تخلفات بهداشتی، اصناف، دادگاه تعزیرات حکومتی