سیدمحمد روان فر - دانشجوی دکتری آب و سازه های هیدرولیکی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان
رضا محمدپورقلاتی - استاد یار گروه مهندسی آب - دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان

عموما در اکثر پروژه های واقعی، پایه های ساخته شده برای پل ها به صورت گروه پایه بوده که با گذشت زمان در معرضآبشستگی قرار گرفته و موجب تخریب پل می شود. آبشستگی پدیده ای است که در اثر فرسایش بستر توسط تنش برشیجریان آب وحمل مواد بستر، بوجود می آید. با توجه به اهمیت این موضوع، در این تحقیق، با استفاده از مدل آزمایشگاهیبه بررسی تغییرات زمانی آبشستگی و تأثیر قرار گرفتن تراز فونداسیون (ZF) بر روی این پدیده پرداخته شده است. نتایجنشان داد هنگامیکه فونداسیون در ترازZF/D= -1.1 سانتیمتر (D قطر پایه) قرار بگیرد، حد اکثر عمق آبشستگی برابر باتراز قرارگرفتن فونداسیون می باشد. در حالتی که در تراز برابر با ZF/D=-0.55 باشد با افزایش زمان، عمق آبشستگیافزایش پیدا می کند و هنگامی که به تراز فونداسیون می رسد برای مدتی ثابت می ماند وسپس ادامه می یابد. حالتی کهسطح فونداسیون روی بستر قرار دارد (ZF/D=0) زمان تاخیر برابر با 11 دقیقه می باشد . زمانی که سطح فونداسیون بالایسطح بستر قرار گیرد و در تراز های (ZF/D=0.55, 1.1) از همان ابتدای آزمایش آبشستگی از جلوی فونداسیون شروعشده و سپس به پشت فونداسیون می رسد.

آبشستگی موضعی، گروه پایه های غیر یکنواخت، زمان توسعه آبشستگی