علی حق پناه - کارشناسی عمران دانشگاه بجنورد
حسین غلامی - کارشناسی ناپیوسته عمران موسسه آموزش عالی اشراق بجنورد

یک سازه می تواند در اثر قابلیت شکل پذیری انرژی زیادی را در حین زلزله مستهلک نماید، ولی وجود شکل پذیریزیاد موجب صدماتی در برخی از اعضای سازه مانند تیرها خواهد شد. از همین رو اخیراً پژوهشگران به دنبال وسایلنوینی هستند که بتواند انرژی ورودی را بدون آسیب، اتلاف کنند. یکی از آن وسایل استفاده از میراگرهای اصطکاکی یاویسکوز است. در این پژوهش به منظور مقایسه عملکرد لرزه ای میراگرهای اصطکاکی با میراگر ویسکوز سازه هایی فولادی با سیستم قاب خمشی با شکل پذیری متوسط، ساختمان هایی با 4، 7 و 10 طبقه به عنوان مدل های پژوهشی در نظر گرفته شده است. این مدل ها با توجه به ضوابط استاندارد 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان تحلیل و طراحی شده اند. سپس ارزیابی و مقایسه عملکرد سازه ها با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی به صورت سه بعدی با مدل سازی میراگر اصطکاکی و ویسکوز انجام گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که میراگر ویسکوز نسبت بهمیراگر اصطکاکی جابه جایی مرکز جرم مدل های پژوهشی را بیشتر کاهش می دهد. ولی برخلاف تصور، میراگر اصطکاکیدر کاهش برش پایه مدل های پژوهشی نسبت به میراگر ویسکوز تأثیر بسزایی داشت.

میراگر ویسکوز، میراگر اصطکاکی، دمپر، تحلیل دینامیکی غیرخطی