تجلی پیمایش انسان در حال فراغت در معماری باغات شیراز و چگونگی انطباق و بهره وری از آن جهت اتخاذ الگو در دوران آینده
Publish place: International Conference on Civil, Architecture, Development and Reconstruction of Urban Infrastructure in Iran
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 414
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICDU01_317
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1399
Abstract:
پیمایش انسان در حال فراغت از مفاهیم بین رشته ای جامعه شناسی و معماری می باشد که معماران ایران زمین ازسال های دور تاکنون تلاش کرده اند آن را در آثار معماری خود بکار گیرند. بوجودآمدن گرایش های جدید در معماریباعث شده توجه به این مفهوم در معماری معاصر نیز امتداد داشته باشد.که طبعا در این زمینه معماری باغات هم از اینامر مستثنی نبوده است.این مقاله که منتج از پژوهشی با این عنوان است به چگونگی بازشناسی ویژگی های عام، خاص و معنایی این مفهومجهت رسیدن به هدف موضوع (فرضیه) تدوین گردیده است. پرسش کلیدی آن است که پیمایش انسان در حال فراغتدارای چه ویژگی ها و مشخصه هایی می باشد و جلوه گری بصری آن در معماری تاریخی و معاصر شیراز چگونه بودهاست؟ و در آینده چگونه باید باشد؟برای پاسخگویی به این پرسش از روش مورد پژوهی در باغات شیراز با استفاده از ابزار گردآوری اطلاعات و مصاحبهاستفاده گردیده، همچنین با توجه به تفاوت وجوه این مهم در معماری تاریخی باغات با وضعیت موجود شهر شیراز ازطریق مطالعات مربوط به مولفه های جدید این پیمایش همچون سبک زندگی و الگوی فراغت استخراج تا نهایتا با توجهبه معیارهای کاربردی و جلوه گری آنها در معماری فرضیه و نظریه جدیدی جهت تجلی انسان در حال فراغت در قالبمتناسب با تغییرات قابل اعتنا و متفاوت با گذشته ارائه شود بطوری که نوعی پیوستگی با گذشته معماری باغات داشته اما حال هم باشد.
Keywords:
Authors
نعمت اله فرخ شاد
پژوهشگر دکترای معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر
احمد ترکمان
دکترای معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
محمدحسن فرخ شاد
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان