بررسی شاخصه های مؤثر بر افزایش پایداری اجتماعی در طراحی مجموعه سالمندان در مهرشهر کرج

سالمندی دوره ای از زندگی انسان است که دارای تجربیات شخصی و اجتماعی خاص خود است. این دوره، برخلاف عقیده رایج نه تنها پایان عمر انسان نیست، بلکه به منزله ی یک روند طبیعی گذر عمر و زندگی مطرح می شود. امروزه اندیشمندان حوزه ی سلامت به این نکته تأکید دارند که برای رسیدن به سالمندی فعال و سالم باید به تمام ابعاد سلامت جسمی، روحی، اجتماعی، اقتصادی و معنوی زندگی توجه داشت. در این تحقیق درنظر است با ارائه راه کارهایی مناسب طراحی مجموعه ای برای سالمندان با اجازه ای مناسب و گاهی برای افراد تحت پوشش سازمان ها بدون اجاره به همراه خدماتی به سالمندان، شرایط زندگی مناسب تری برای این افراد در نظر گرفته شود. تفکر حاکم بر طراحی این پروژه به هیچ عنوان بر اساس خصوصیات آسایشگاهی و سپردن سالمندان به این سراها نبوده و بیشتر به منظور بالا رفتن تعاملات اجتماعی، حمایت اجتماعی و پایداری اجتماعی میان سالمندان و از همه مهمتر حفظ استقلال سالمند (با تکیه بر خصوصیات فردی مؤثر بر نحوه طراحی) می باشد و همانند مجموعه های مسکونی موجود در شهر به عنوان یک عنصر شهری عمل می نماید تنها با این تفاوت که با اندیشه به دیدگاه ها و نیازهای سالمندان فضاهای مجموعه خاص آنان طراحی شده و خدمات مورد نیاز آنان را در خود جای داده است. در این تحقیق، روش مطالعه و پژوهش با استفاده از راهبرد کیفی می باشد. از آنجایی که تحقیق حاضر در ارتباط با سالمندان است، لذا مطالعه و پژوهش درباره ی آداب زندگی افراد، نیازها و خواسته هایشان، نگرش ها و رفتارهایشان و چگونگی ارتباط برقرار کردن این افراد با دیگران جهت دستیابی به اهداف مورد نظر انجام می شود. لذا در این تحقیق با نظر سنجی از سالمندان و همچنین افراد متخصص در این زمینه با استفاده از تهیه پرسش نامه و با رفتار سنجی که هردو انجام یک کار میدانی را می طلبد، به بررسی و شناخت مسائل مختلف اجتماعی، روحی، روانی و توانبخشی سالمندان پرداخته که به نحوی به کسب اطلاعات اولیه، درباره ی موضوع مورد تحقیق یاری می رساند.

Keywords:

مجموعه سالمندان , پایداری اجتماعی , معماری پایدار , روانشناسی سالمند , تعاملات اجتماعی