فاطمه ذیحق - دانشجوی دکتری مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
احمد خوشنویس - عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی

امروزه اهمیت پایداری و توجه به محیط زیست یکی از موضوعات پراهمیت و غیر قابل انکار برای بشر می باشد وتمامی جوامع سعی در ارائه راه حل هایی جهت مقابله با این مشکلات و ترویج پایداری در سطح جامعه خود هستند. دراین میان بسیاری از محافل علمی معماری (به عنوان یکی از رشته های موثر در ایجاد پایداری) سعی در تقویت اینموضوع در رشته خود نمودند. در واقع هدف اصلی آنها این است که با آموزش معماری پایدار و تربیت دانشجویان دارایرویکرد پایداری در معماری، سعی در گسترش پایداری با طراحی و ساخت ساختمان هایی با بهره وری انرژی بالا وکمترین آسیب به محیط زیست دارند.این پژوهش با هدف بررسی میزان توجه به پایداری در دروس رشته معماری در مقطع کارشناسی، در دانشگاه هایایران و دو دانشگاه در خارج از کشور از طریق تحلیل برنامه و سرفصل دروس در نظر گرفته شده برای آنها انجام شدهاست. در این مقاله پس از بیان مسئله، مشکلات زیست محیطی و ضررورت توجه به پایداری در رشته معماری، به بررسیآموزش معماری و معماری پایدار پرداخته شده و سپس با انتخاب سه دانشگاه تهران، مدرسه معماری AA و دانشگاهMIT بررسی و تحلیل چارت های تحصیل مربوط به آنها با توجه به رویکرد پایداری انجام گردیده و دروس و حجمواحدهای معماری پایدار در آنها به صورت نمودار نمایش داده شده است. نتیجه این بررسی ها نشان دهنده این موضوعاست که موضوع پایداری در اهداف درس ها و موضوع آنها تا حدودی رعایت شده است اما آنچه که مشهود است عدمتوجه کافی به صورت عملی در درس ها بوده و در ارائه درس بیشتر به مباحث نظری تکیه شده است. عدم بازنگری دربرنامه ریزی درسی و توجه نکردن به در نظر گرفتن مسائل روز در معماری، و همچنین توجه کمتر جامعه و بخش صنعتبه پایداری و کمک به گسترش آن از جمله دیگر این موارد می باشد. در پایان مواردی به عنوان راه حل برای تقویتپایداری از طریق آموزش معماری در کشور ارائه گردیده است.

آموزش معماری، معماری پایدار، پایداری، کارشناسی معماری، مقطع کارشناسی