معصومه سالمی - مدرس آموزشکده فنی وحرفه ای دختران اهواز

یکی از مهم ترین محیط هایی که انسان در آن رشد و تکامل پیدا می کند ، محیط هاي آموزشی می باشند .وجود فضاهاي جمعی در این محیطها ، منجربه شکوفایی و رشد اجتماعی افراد می گردد.از این بابت وجود فضاهاي جمعی پایدار و پویا در محیط هاي آموزشی از اهمیت بسزاییبرخوردار است. در این راستا توجه ویژه به محیط آموزش معمار، به عنوان شکل دهنده فضاهاي معماري، حائز جایگاه و اهمیت خاصی می گردد.این در حالی است که، غالب فضاهاي جدید الاحداث آموزشی، فاقد بستر مناسب براي چنین تعاملاتی اند. درصورتی که، فضاهاي غیررسمیدردانشگاه، می توانند مناسب ترین مکان، براي فراگیري آن باشد. حال این مسئله مطرح می شود که چگونه کالبد معماري فضاهاي جمعی میتواتدنقش مهمی در تقویت مشارکت هاي جمعی بین دانشجویان ایفاء نماید؟ تحقیق حاضر تلاشی است براي دستیابی به عوامل کالبدي موثر جهتارتقاء تعاملات اجتماعی در فضاهاي دانشگاهی و بخصوص دانشکده هنر و معماري به دلیل جایگاه کار گروهی در این رشته که این عوامل میبایست علاوه بر تأمین نیازهاي کارکردي متناسب با ویژگی هاي انسان و هماهنگ با نیازهاي فیزیکی و روانی او ، تعاملات افراد با یکدیگر را موردتوجه ویژه قرار دهند تا علاوه بر ایجاد اعتماد به نفس و افزایش انگیزش یادگیري، تأثیرات سازنده اي درجهت گیري هاي علمی و اجتماعیدانشجویان پس از فراغت از تحصیل داشته باشند و آنها را نیز براي ورود به اجتماع پرورش دهند. دانشگاه مورد مطالعه، دانشگاه آزاد اسلامیواحد مشهد می باشد. به منظور آزمون مدل نظري پیشنهاد شده و دستیابی به مولفه هاي کالبدي تأثیر گذار بر ارتقا تعاملات اجتماعی درفضاهاي دانشگاهی، دانشکده هنر و معماري به دلیل جایگاه کار گروهی وبالا بودن تعاملات اجتماعی در این رشته و نیز به دلیل معماري در خور،اندازه بزرگ و جمعیت حاضر دائمی و فعال، انتخاب گردید تا به نتایج دقیقتري دست یافت. در روش تحقیق حاضر ابتدا سوابق موضوع به صورتکتابخانه اي ، جمع آوري گردید. سپس بر اساس یافته ها، مدلی نظري پیشنهاد گردید و با استفاده از نقشه رفتاري و مطالعات میدانی موردمحک و آزمون قرار گرفت و صحت ساختار آن تأیید گردید.

دانشگاه، تعاملات اجتماعی، عناصر کالبدی، مشارکت جمعی