پیمان سعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد پردیس ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

کودکان حساس و تاثیر پذیرترین گروه سنی جامعه را تشکیل می دهند و در حساس ترینو مهمترین سال های زندگی شان یعنی زمانی که پایه های رشد شخصیتی - ذهنی - جسمیواجتماعی آنها شکل می گیرد تا زمانی که وارد شهر می شوند نیازمند این هستند تازندگی اجتماعی را در مقیاس خود تجربه کنند و این امر مستلزم فراهم بودن فضاییکودکانه و صمیمانه در بیمارستان است.این پژوهش به بررسی معیارهای طراحی معماری کودکانه در محیط های درمانی وچگونگی دفع تنش و استرس ناشی از بستری شدن کودکان در بیمارستان پرداخته شدهاست. با ارائه راهکارهایی به شیوه توصیفی تحلیلی که شامل ترفندهای طراحی معمارانهمی باشد سعی بر این دارد تا راهکارهای تنش زدایی محیط های های درمانی را بارزتر نماید.

معماری کودکانه، تنش فضایی، طراحی داخلی، محیط، بیمارستان