بررسی نقش طبیعت و اقلیم در طراحی معماری (تاکید بر اقلیم گرم و مرطوب)

از دیرباز رابطه بین معماری و طبیعت برقرار بوده است. انسان با احترام به محیط اطراف خود و با توجه به نیازهایش اقدامبه ساخت و ساز میکرده؛ اما اکنون با توجه به افزایش جمعیت و تسلط انسان بر طبیعت باید دیدگاهی از نو داشت. بایدزمینه ای فراهم ساخت تا با توجه به اینکه بیش ازسه دهه است که رابطه انسان با جهان طبیعی به دلیل رخ دادن طیفوسیعی از بحران های محیطی،درمقوله های خاص وگاه آزاردهنده در آمده است.طراحی شهرها وساختمانها در سراسرجهان گاه موجبات بهبود وگاه تخریب محیط زیست را در زمین فراهم می سازد. طبیعت و اقلیم همیشه باهم درارتباطند. معماری پایدار یک توسعه ی پایدار است، ما نیز از معماری به عنوان پدیده ای نوین که دستاورد رابطه ایمنظم ودو جانبه انسان و طبیعت است، برای ملموس کردن استفاده نموده تا بتوانیم درک صحیح از طبیعت و آموزه هایطبیعت و رابطه ای هدفمند و منطقی میان انسان و طبیعت و ابداع و نو آوری فکری و هنری و ایجاد زمینه ی خلاقیت ونو آوری به کمک عناصر آموزه های طبیعت و تجلی ارتباط انسان و طبیعت در مکاتب، مذاهب و عنصرهای آئینی شاهدباشیم. برای این منظور، این مقاله با استفاده بررسی تحلیلی توصیفی و با استفاده از روش جمع آوری اطلاعاتبصورت کتابخانه ای در ابتدا مفهوم و نقش های طبیعت در معماری را بیان کرده و سپس با تفسیر آن و با توجه به رابطهمیان انسان و معماری به توضیح کیفیت ارتباط میان معماری، اقلیم و انرژی های طبیعت می پردازد وهمچنین در ادامه ،بررسی اقلیم و تاثیر آن در طراحی ساختمان و در نهایت راهکارهایی ارائه میدهد.

Keywords:

معماری , طبیعت , انسان , اقلیم , معماری پایدار