بررسی و ارائه راهکارهای اجرایی رفع آبگرفتگی معابر در راستای افزایش ایمنی حمل و نقل درون شهری (مطالعه موردی: شهر بندر خمیر)

با رشد روزافزون شهرنشینی و تغییرات آب و هوایی انسان ها با مشکلات جدیدی روبه رو هستند. یکی از این مشکلات آبگرفتگی معابر می باشد که در شهرهای جنوبی ایران به وضوح بیشتری دیده می شود و شهر بندر خمیر نیز از آن مستثنی نیست و در اکثر مواقع باعث اختلال در سیستم حمل و نقل و کاهش ایمنی می شود. با توجه به اینکه شهر بندر خمیر در اقلیم گرم خشک و کم باران قرار دارد و میانگین بارش سالانه این شهر ۱۱۴ میلیمتر هست. لذا نیازمند مدیریت صحیح در مهار و ذخیره و استفاده رواناب حاصل از باران می باشد. این پژوهش به صورت تحلیلی کاربردی به بررسی نقاطی که آبگرفتگی در آن بیشتر از بقیه معابر است، پرداخته است و تمام معابر بندر خمیر و عوامل مؤثر بر آن جامعه آماری درنظر گرفته شده است. از این رو، ا بتدا برای پیش بینی و شناخت دقیق مکان هایی که در آن تخلیه رواناب به کندی انجام می شود، معیارها و زیرمعیارهایی تعیین کرده ایم و با مدل کمی (AHP) شروع به وزن دهی معیارها و زیرمعیارها کرده ایم که از بین معیارها و زیرمعیارهای تعیین شده توپوگرافی، مسیل و جهت شیب بیشترین تأثیر را بر روی مکانیابی داشته اند. برای ترکیب لایه با هم از نرم افزار ARC GIS۱۰.۴ و از روش Index Overlay استفاده شده است و در نتیجه این مکانیابی مشخص شد که در اطراف مسیل های شهر چند مورد محدود آبگرفتگی پیش بینی شده است و در اکثر معابر مشکل تخلیه رواناب وجود دارد.

Keywords:

آبگرفتگی معابر , ترافیک , برنامه ریزی شهری , ایمنی , بندر خمیر , رواناب