مطالعه و بررسی نقش مدیریت شهری در دستیابی به مدیریت یکپارچه شهری با تاکید بر هوشمندسازی (مطالعه موردی منطقه 5 تهران)

يكپارچگی که اخیرا در رابطه با طیف وسیعی از سازمان ها و نهادهای دولتی، خصوصی و عمومی به کار می رود و قابل تعمیم به رده های مختلفمديريتی نظیر سیاستگذاری، برنامه ريزی، نظارت و کنترل و حتی اجرا است، نوعی واکنش نسبت به گسترده شدن دامنه فعالیتها و اثرات يکعمل سازمانی مديريتی و تفرق های ناشی از آن است. پژوهشگران اين حوزه علاوه بر تلاش در جهت شناسايی ابعاد و زوايای مديريت شهری وارائه تعريفی سیستماتیک از آن، با توجه به ضعف ها و مشكلات ناشی از تفرق های متعدد کالبدی و مديريتی موجود در شهر، به دنبال راهی برایايجاد هماهنگی و يكپارچگی بیشتر در مديريت شهری بودند.امروزه با صنعتی شدن جوامع، شهرها نیز به کلانشهرها تبديل شده و مسائل ومشكلات گوناگون و پیچیده ای را ايجاد کرده اند.مطالعات انجام شده حكايت از دغدغه جدی مديران و مسئولین شهری برای برنامه ريزیپیشگیرانه به منظور مقابله خردمندانه با مسائل آتی شهرها و توسعه شهری و توام با رفاه عمومی دارد. به منظور تحقق اهداف فوق، در بسیاریاز کشورها أمور محلی و مديريت يكپارچه شهری به يک رده حكومتی و نسبتا مستقل و واحد در کل نظام حكومتی واگذار گشته است (اسچیولدر،2011). هدف اصلی اين تحقیق تحلیل و بررسی نقش مديريت شهری در دستیابی به مديريت يكپارچه کلانشهر تهران و ارتقاء هوشمندسازیآن می باشد. در اين پژوهش برای سنجش مديريت يكپارچه شهری از پرسشنامه ای که محقق ساخته با طیف لیكرت 5 گزينه ای استفاده شدهاست. روش تحقیق پیمايشی و جامعه آماری، شهر تهران است به طوری که شاخص های مرتبط با دانش مدار بودن شهر و شهر هوشمند جمعآوری شده است.برای تعیین حجم نمونه ابتدا از روش کوکران استفاده می شود و پس از تعیین حجم نمونه با استفاده ازروش نمونه گیریتصادفی، پرسشنامه های مورد نظر در محدوده مورد مطالعه تكمیل می گردد:برای تولید داده های موردنیاز از منابع اولیه، از رويكردهای روششناختی میدانی استفاده می گردد.

Keywords:

مدیریت یکپارچه , مدیریت شهری , هوشمند سازی