مؤلفه های ارتقاء فضایی شهر با تاکید بر شهر دوستدار کودک (نمونه موردی: بوستان جنگل شیراز در محله کوی زهرا)

فضاهای شهری در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی کودکان نقش منحصر به فردی دارند. امروزه به دلیل توسعهو گسترش روزافزون شهرها و مشکلات ناشی از آن، دسترسی آزادانه کودک به فضای بیرون از خانه و محیط شهر را محدودکرده است و کودکان در چنین محیط های شهری زندگی می کنند. همچنین فضاهای شهری مناسب و مطلوبی طراحینشده است و پاسخگوی نیاز کودکان نیست. با طراحی مناسب و ارتقای کیفیت فضاهای شهری متناسب با کودک در حفظامنیت ، سلامت، و رشد قوای جسمی، تقویت تعاملات اجتماعی و مبلمان در مقیاس کودکان و پرورش خلاقیت درکودکان می توان شهری طراحی کرد که اولویت نیاز کودک بشمار می رود.هدف این پژوهش چگونگی توجه به کودک و ارتقای فضاهای شهری با توجه به شاخص ها و معیارها و مؤلفه های شهردوستدار کودک می باشد. روش مورد استفاده در این مقاله روش توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای می باشد.تلاش مکن که کودک را پیش از پیری پیر کنی، او را خرد مکن . این همان چیزیست که اکنون در دنیا شاهد آنیم.کهنسالان بر کودکان مسلطند و میخواهند آنان را زودتر از زمانیکه طبیعت مقدر داشته از دوران کودکی بیرون بکشند.آنانمی کشند و خردمی کنند . کودک،کودکی را برای همیشه آنان از کف می نهد."اوشو"

Keywords:

معماری , شهرسازی , دوستدار کودک , ارتقاء فضایی