بررسی و تحلیل وضعیت عدالت اجتماعی در شهر اردبیل از منظر توزیع فضایی خدمات عمومی

طی دهه های اخیر با رشد شتابان شهرنشینی بر نابرابری های شهری و منطقه ای جوامع به خصوص جوامع و کشورهای درحال توسعه افزوده شده است. افزایش سریع و طبیعی جمعیت به همراه سیل مهاجرت روستا به شهری و عدم مطابقت میزانجمعیت با ظرفیت های شهری موجب گشته است که برابری و عدالت اجتماعی از جهات گوناگون بالخص توزیع مناسب خدماتعمومی شهری، در شهرها رنگ ببازد. مسئله این است که سرانه و توزیع فضایی کاربریهای خدماتی در شهر اردبیل، از نظر کمیو الگوی دسترسی و شعاع عملکردی از الگوی بهینه ای برخوردار نیست. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و منابعجمع آوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای می باشد. مواد تحقیق را اطلاعات اسناد فرادست شهر اردبیل و داده های GIS شهرداریاردبیل، تشکیل میدهد که در محیط نرم افزاری GIS مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتهاند. کاربریها و خدمات عمومی انتخابشده برای تحلیل در این پژوهش شامل کاربری های آموزشی، بهداشتی- درمانی، مذهبی، فضای سبز و تجهیزات و تاسیساتشهری می باشد که هر کدام از این کاربری هم به لحاظ کمی که شامل بررسیهای مربوط به سرانه وضع موجود و اختلاف آن باسرانه مطلوب طرح های شهری است و هم به لحاظ کیفی که شامل بررسی و تحلیل توزیع فضایی این کاربری ها در سطح شهراست، مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج بررسی نشان میدهد که شهر اردبیل از منظر عدالت توزیعی خدمات عمومی، که نمودیاز عدالت اجتماعی در سطح شهر است، از وضعیت مناسبی برخوردار نبوده و میتوان گفت عامل اصلی آن فرم تک مرکزی بودنشهر و شعاعی بودن آن است.

Keywords:

عدالت اجتماعی , عدالت , تحلیل فضایی , شهر اردبیل