واکاوی اقدامات و مداخلات مکتب اصفهان در راستای توسعه پایدار

اصفهان همچون اغلب شهرهای سنتی ایران در مناطقکویری؛ طی یک تکامل تدریجی و همساز با بسترهایاجتماعی، اقتصادی و طبیعی شکل گرفته است. توسعه یشهری اصفهان در دوران مختلف تاریخی بر اساسزمینه های فرهنگی و اقلیمی باعث شکل گیری اصول وویژگی های پایداری در ابعاد مختلف اجتماعی،اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی آن شده است که امروزهبا مبانی و مولفه های نوین توسعه شهری پایدارهماهنگی دارد. در میان ادوار تاریخی مختلف، اصفهانصفوی در اوج به سر م یبرده است از این رو برای مطالعهبسیار ارزشمند است. ازاین رو، این مقاله با هدفبازشناسی اصول و ویژگی های پایداری در شهر تاریخیاصفهان در ابتدا با طرح مبانی توسعه پایدار شهریپایدار و مکتب اصفهان و مقایسه این دو، به بیانوجوه مشترک مبانی شهرهای پایدار با اصول مکتب اصفهاندر شهرسازی می پردازد. در این مسیر روند توسعه اصفهانصفوی تحلیل و اجزای کلیدی در این شهر بر اساس مولفه هایتوسعه پایدار شهری در ادبیات نوین شهرسازی تحلیل شده است.

Keywords:

مکتب اصفهان , شهرسازی , توسعه پایدار , اصفهان صفو ی