بررسی بهره گیری از رویکرد آینده پژوهی در طراحی شهرهای هوشمند

روند شهرنشینی در جهان نشانگر این است که تا سال 2030 حدود 72 % از جمعیت جهان در شهر ساکن خواهند شد.به دلیل رشد روز افزون و ناهماهنگی های موجود با ارزش های اجتماعی ، فرهنگی، اقتصادی و محیطی ضرورت طراحیشهرهای آینده هوشمند اجتناب ناپذیر است. لذا تحلیل همه ابعاد وشاخص های شهری با توجه به رشد فن آوریوگرایش به سمت هوشمند شدن شهرها بسیار دشوار است. وتصمیم گیری برای حل مسائل شهری هوشمند بسیدشوارتر، لذا دراین مقاله سعی شده است که تاثیر فرآیند آینده پژوه ی برای بهر گیری هرچه بهتر از طراحی شهریهوشمند بر پایه فرهنگی جوامع گوناگون مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به یافته های مقاله حاضر طراحی شهر هوشمندبر پایه نیازهای فعلی سرمایه مناسبی در جامعه جهان آینده نیست، لذا بهتر است از فرآیند آینده پژوهی در جهتطراحی شهرهای آینده بهره برد تا در مقابل همه نیازهای موجود در آینده پاسخگو باشد. این مقاله با مطالعه و بررسیمکتوبات و اسناد کتابخانه ای به روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است. و می تواند به عنوان منبعی برای درکچگونگی روابط بین طراحی شهری هوشمند و آینده پژوهی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

طراحی شهری , شهر هوشمند , آینده پژوهی , فرهنگ