علیرضا کاظمی - دانشجو،کارشناسی علوم و معارف اسلامی،حوزه علمیه تهران،ایران
احمد شهرابی فراهانی - دکتری،فلسفه و کلام،دانشگاه باقرالعلوم،قم،ایران

همانطور که از انسان انتظار سیر در صراط تکاملی می رود، قطعا می بایست ابزار و وسیله این نیز وجود داشته باشد. انسان هم خود آگاه است و هم جهان آگاه، و دوست می دارد از خود و از جهان آگاه تر گردد. تکامل و پیشرفت و سعادت او در گرو این دو آگاهی است. آگاهی های بدست آمده انسان چه در حوزه خود شناسی و چه در جهان بینی (جهان شناختی) نتیجه مکانیزم ادراکی اوست .براساس مکانیزم ادراکی درواقع شناخت های انسان یامربوط به عالم واقع است(علم) ویا مربوط به عالم معناء(هنر) ویا جمع بین علم و هنر(فلسفه) و اگر به شناخت فلسفی جنبه الهی ببخشیم شناخت کامل تر از شناخت فلسفی را میتوان (شناخت مذهبی ) دانست.امااین شناخت ها ناگریز چون ساخته اندیشه ذهن بشر محدود است دارای مزیت و نارسایی هایی است.بابررسی نارسایی های شناخت های انسان می توان برای آن سیر تکاملی قائل شد یعنی بابررسی نارسایی های شناخت علمی ،میتوان به شناخت فلسفی و از نارسایی هایآن به شناخت مذهبی دست یافت و شناخت مذهبی را تکامل آن دوشناخت و الگوی مناسبی برای سیر در صراط تکاملی قرار داد اما شناخت مذهبی نیز آن چنان دست ناخورده از ذهن محدود بشر نمانده است تا به عنوان شناختی کامل یاد شود و بابررسی نارسایی های شناخت مذهبی میتوان به شناخت دست ناخورده بشر یعنی شناخت توحیدی رسید.

شناخت، مکانیزم ادراکی،علم، فلسفه، مذهب