ارزیابی تاثیر موانع ایجاد ارزش در صنعت قطعه سازی خودرو بر روی کیفیت، هزینه و رضایت مشتری، با استفاده از رویکرد فازی و روش AHP

سازمانها در تلاش برای بقا و پایداری در دنیای حرفه ای، سعی در حداقل کردن هزینه ها و افزایش کیفیت و سودآوری در بازار رقابتی دارند موفقیت یک بنگاه اقتصادی در این بازار رقابتی، به تلاش در جهت شناخت نیازهای مشتریان و پاسخ گویی به نیاز آن ها بستگی دارد. تجربه نشان داده است که صرفنظر از مقوله کیفیت و قیمت، اعتماد مشتری برتولید کننده محصول عمده ترین عامل برای انتخاب و تداوم خرید بوده است. مسأله اینجاست که اعتماد و به تبع آن ارزش، تولید نمیشود مگر آن که توسط خواهان آن ایجاد شود و این امری بسیار مشکل است. با توجه به اینکه صنعت خودروی هر کشوری به دلیل ارزش و جایگاه ویژه آن در شبکه تولید صنعتی و خدمات پس از فروش، یکی از شاخصهای توسعه یافتگی محسوب میشود و به لحاظ ارتباط گسترده با زنجیره ای از صنایع قبل و بعد خود، صنعتی کلیدی محسوب شده و دارای پتانسیل بالایی در اشتغال زایی و نقشی مؤثر در رشد و توسعه اقتصادی ایفا می کند؛ از این رو به مطالعه شناسایی موانع ایجاد ارزش در صنعت قطعه سازی و بررسی تاثیر آنها بر مولفه های کیفیت، هزینه و رضایت مشتری پرداختیم. در این راستا از شناسایی موانع ایجاد ارزش در صنعت خودرو سازی و اختصاص مقادیر فازی با نظر خبرگان به ارزیابی و رتبه بندی موانع ایجاد ارزش در این صنعت، با کمک روش AHP پرداختیم.

Keywords:

ارزش , قطعه سازی خودرو , رویکرد فازی , روش .AHP