تأثیر هنر درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر میزان ابراز وجود دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هنر درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر میزان ابراز وجود دانشجویان دختر بود. این پژوهش به دلیل عدم کنترل تمامی متغیرهای تاثیرگذار از طریق روش نیمه آزمایشی صورت گرفت که بر اساس طرح پژوهشی پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل تدوین گشت. جامعه آماری دراین پژوهش کلیه داشجویان دختر سال اول دانشگاه فرهنگیان مرکز آموزش عالی شهید باهنر تهران بود که در نیمسال اول سال تحصیلی 1398-99 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری دراین پژوهش، نمونه گیری در دسترس بوده و تعداد 30 نفر( 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) از دانشجویان دختر رشته علوم تربیتی به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریچی 1975 بود. گروه آزمایش در معرض متغییر مستقل هنر درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس) استفاده گردید. نتایجپژوهش حاکی از آن بود که هنر درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر افزایش ابراز وجود دانشجویان دختر تاثیر معنی داری داشته است

Keywords:

هنر درمانی , رویکرد شناختی رفتاری , ابراز وجود.