ندا تتری - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تعاملی رضایت زناشویی و جنسیت بر جو عاطفی، همدلی و بخشش در خانواده انجام شد. این پژوهش یک پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مراجعان مراکز درمان روانشناختی در سال 1396 است و با توجه به روش نمونه گیری در دسترس، از بین مراجعان مراکز درمان روانشناختی تعداد 120 نفر انتخاب گردیدند و بوسیله پرسشنامه ها موردارزیابی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل مقیاس عاطفۀ مثبت و منفی واتسون و همکاران 1988، شاخص واکنش پذیری بین فردی 1983 و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ 1989 بود و به منظور تحلیل داده ها در سطح استنباطی از آزمون لون و کلموگروف ـ اسمیرنف، آزمون تحلیل واریانس دوراهه، آزمون توکی استفاده شد. نتایج نشان داد: اثر جنسیت بر همدلی معنادار است و همچنین اثر رضایت زناشویی بالا و پایین بر همدلی معنادار است. اما تعامل بین جنسیت و رضایت زناشویی بالا و پایین بر همدلی معنادار نیست، همچنین اثرات جنسیت و همینطور اثر رضایت زناشویی بالا و پایین بر شادکامی تأثیر معناداری دارد، اما تعامل بین جنسیت و رضایت زناشویی بالا و پایین معنادار نیست، و اثر جنسیت بر میزان بخشش معنادار است، اما اثر رضایت زناشویی بالا و پایین و تعامل بین جنسیت و رضایت زناشویی بالا و پایین بر میزان بخشش معنادار نیست، نتایج همچنین نشان داد که بین میانگین بخشش مردان و زنان تفاوت معناداری وجود دارد.

رضایت زناشویی، جنسیت، جو عاطفی، همدلی، بخشش، خانواده